Tag: ανθρώπινες σχέσεις

Όταν γεννιέσαι και μεγαλώνεις σε χριστιανική οικογένεια σε συνηθίζουν στο πνεύμα των Χριστουγέννων. Από μικρό παιδί αρχίζεις να αισθάνεσαι την αλλαγή στην ατμόσφαιρα του σπιτιού, αλλά και του περιβάλλοντος, κοινωνικού ή εκπαιδευτικού όσο πλησιάζουν τα Χριστούγεννα.  Έτσι, αρχίζουν οι πρώτες προετοιμασίες ίσως με νηστεία, με…

Σε ένα σεμινάριο εκφραστικής γραφής που είχα παρακολουθήσει, η καθηγήτρια μας έκανε την εξής ερώτηση: «Τι είναι αυτό που θα ήθελες από την ζωή σου;». Έμεινα λίγη ώρα σκεφτική για να αναθεωρήσω ότι, ούτε να ήμουν πλούσια θα με ευχαριστούσε, ούτε να γίνω διάσημη στον…

Αν νομίζεις ότι ασκείται ο άνθρωπος μόνο κάνοντας γυμναστική, έχεις λάθος. Ο άνθρωπος ασκείται στη σκέψη από μικρό παιδί, αρχίζοντας από τους γονείς του. Ασκείται στην επίκριση ή στην κατάκριση, ασκείται στη λογική ή στο συναίσθημα. Εξασκείται στην αγάπη ή τη βία. Αργότερα, το εκπαιδευτικό…

Μπορεί για σένα, για τα δικά σου δεδομένα, ο ιδανικός κόσμος να είναι διαφορετικός από των άλλων.  Στο μυαλό σου, να τον έχτισες έχοντας την ψευδαίσθηση, πως διαθέτει γερά θεμέλια, σωστές προδιαγραφές και ανεκτίμητη αξία. Ξαφνικά μουδιάζεις και νιώθεις ανήμπορος να εξηγήσεις τι έχει γίνει….

Ανέκαθεν απεχθανόμουν τους διπρόσωπους.  Αυτούς τους οποίους νομίζουν ότι είναι πιο έξυπνοι από τους άλλους, επειδή τους προίκισε ο Θεός με το ταλέντο της υποκριτικής, της ψευτιάς και της προσποίησης.  Αυτούς που νομίζουν ότι μπορούν να κοροϊδεύουν τους γύρω τους επειδή κρατούν το σχοινί απ’…

Κτύπησε το κουδούνι. Δευτέρα, πρώτη περίοδο. Σέρνοντας πήγα στην τάξη. Μπήκα με μούτρα. «Καθίστε», διέταξα με αυστηρό ύφος. «Παίρνω παρουσίες, ετοιμάστε βιβλία για έλεγχο». Άρχισα να λέω τα ονόματα και να τικκάρω στο βαθμολόγιο μου όσους δεν είχαν βιβλία και τετράδια. «Ανοίξτε βιβλία σελ.35». Με…

Κυκλικά ζούμε, κυκλικά αγαπάμε, κυκλικά ονειρευόμαστε σ’ έναν ρυθμό που τελειώνει με το θάνατο. Εκείνον τον ανθρώπινο θάνατο που φοβίζει τον καθένα μας από τα παιδικά μας χρόνια, το οριστικό τέλος. Κυνηγάμε την αθανασία σε θρησκείες που πιστεύουν στον παράδεισο, στην μετενσάρκωση, σε οτιδήποτε πιθανόν…

«Σε περιμένω. Μη ρωτάς γιατί. Μη ρωτάς γιατί περιμένει κείνος που δεν έχει τι να περιμένει. Και όμως περιμένει. Γιατί σαν πάψει να περιμένει είναι σα να παύει να βλέπει, σα να παύει να κοιτά τον ουρανό, να παύει να ελπίζει. Σα να παύει να…

Τα “λιμπουράκια” πάνε πρωί πρωί για δουλειά. Μεταξύ των ωρών 7-9 π.μ. επικρατεί κυκλοφοριακό κομφούζιο στην πόλη. Κι ύστερα, οι δρόμοι ησυχάζουν για λίγο. Βρίσκονται όλα τα μυρμήγκια στην εργασία τους. Άλλα, συγκεντρωμένα σε υπολογιστές, κτυπάνε πλήκτρα πυρετωδώς. Κάνουν υπολογισμούς, παίρνουν τηλέφωνα. Εκτυπώνουν, επικοινωνούν, βγάζουν…