ΟΙ ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΟΙ, ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΠΟΥΛΗΣΟΥΝ!
Μπορεί για σένα, για τα δικά σου δεδομένα, ο ιδανικός κόσμος να είναι διαφορετικός από των άλλων. Στο μυαλό σου, να τον έχτισες έχοντας την ψευδαίσθηση, πως διαθέτει γερά θεμέλια, σωστές προδιαγραφές και ανεκτίμητη αξία. Ξαφνικά μουδιάζεις και νιώθεις ανήμπορος να εξηγήσεις τι έχει γίνει….
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ vs ΔΙΑΝΟΗΣΗ;
Σού άρεσε πάντα η προσωπική σου εξέλιξη. Ήσουν διαφορετικός/ή από τους άλλους, γιατί σού άρεσε ακατανόητα για εκείνους η μελέτη.Διψούσες για γνώση και όσο διψούσες, άλλο τόσο μελετούσες.Επέλεξες τη ζωή μακριά από πολλές πολλές κοινωνικότητες.Έκανες σχέσεις που δε σου βγήκαν τελικά σε μονιμότητα, είπαμε ήσουν…
ΌΤΑΝ ΚΡΑΤΑΣ ΤΟ ΣΧΟΙΝΙ ΑΠΟ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ…ΚΟΒΕΤΑΙ!
Ανέκαθεν απεχθανόμουν τους διπρόσωπους. Αυτούς τους οποίους νομίζουν ότι είναι πιο έξυπνοι από τους άλλους, επειδή τους προίκισε ο Θεός με το ταλέντο της υποκριτικής, της ψευτιάς και της προσποίησης. Αυτούς που νομίζουν ότι μπορούν να κοροϊδεύουν τους γύρω τους επειδή κρατούν το σχοινί απ’…
Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΙΝΕΙ ΧΡΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ!
Για εμένα η μουσική είναι το απόλυτο είδος τέχνης, διότι είναι το πιο αγαπητό από όλα τα είδη. Δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη μας που να μην ακούει μουσική, είτε εσκεμμένα είτε άθελα του, καθώς μόλις ανοίξεις την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο θα ακούσεις μουσική…
Ο ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ ΜΙΑΣ ΔΑΣΚΑΛΑΣ
Κτύπησε το κουδούνι. Δευτέρα, πρώτη περίοδο. Σέρνοντας πήγα στην τάξη. Μπήκα με μούτρα. «Καθίστε», διέταξα με αυστηρό ύφος. «Παίρνω παρουσίες, ετοιμάστε βιβλία για έλεγχο». Άρχισα να λέω τα ονόματα και να τικκάρω στο βαθμολόγιο μου όσους δεν είχαν βιβλία και τετράδια. «Ανοίξτε βιβλία σελ.35». Με…
ΤΕΧΝΗ: Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΝΑ ΒΑΔΙΣΕΙΣ ΤΗ ΖΩΗ
Έψαξα πιθανούς τρόπους μέσα στα χρόνια που να ΜΗ με πληγώνει η ζωή. Ούτε οι άνθρωποί της. Να μη με πληγώνουν οι μνήμες, ούτε οι ανεκπλήρωτοι πόθοι μου. Οι αδικίες, ο πόνος των ανθρώπων. Το κακό είναι εδώ, ήταν πάντα εδώ και η δική μου…
ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΓΑΛΗΝΗ
Κυκλικά ζούμε, κυκλικά αγαπάμε, κυκλικά ονειρευόμαστε σ’ έναν ρυθμό που τελειώνει με το θάνατο. Εκείνον τον ανθρώπινο θάνατο που φοβίζει τον καθένα μας από τα παιδικά μας χρόνια, το οριστικό τέλος. Κυνηγάμε την αθανασία σε θρησκείες που πιστεύουν στον παράδεισο, στην μετενσάρκωση, σε οτιδήποτε πιθανόν…
Η ΑΝΑΜΟΝΗ
«Σε περιμένω. Μη ρωτάς γιατί. Μη ρωτάς γιατί περιμένει κείνος που δεν έχει τι να περιμένει. Και όμως περιμένει. Γιατί σαν πάψει να περιμένει είναι σα να παύει να βλέπει, σα να παύει να κοιτά τον ουρανό, να παύει να ελπίζει. Σα να παύει να…
ΖΟΥΜΕ ΣΑΝ ΤΑ ΛΙΜΠΟΥΡΑΚΙΑ;
Τα “λιμπουράκια” πάνε πρωί πρωί για δουλειά. Μεταξύ των ωρών 7-9 π.μ. επικρατεί κυκλοφοριακό κομφούζιο στην πόλη. Κι ύστερα, οι δρόμοι ησυχάζουν για λίγο. Βρίσκονται όλα τα μυρμήγκια στην εργασία τους. Άλλα, συγκεντρωμένα σε υπολογιστές, κτυπάνε πλήκτρα πυρετωδώς. Κάνουν υπολογισμούς, παίρνουν τηλέφωνα. Εκτυπώνουν, επικοινωνούν, βγάζουν…
ΓΡΑΜΜΑ ΕΠΕΞΗΓΗΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΤΕΡΜΟΝΟ: ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ
Παιδί μου, θέλω να σου μιλήσω, θέλω να σου πω όσα δεν σου είπα με λόγια ποτέ. Όσα απλά σου έδειξα με την στάση μου, με πράξεις, ακόμα και αν η πράξη ήταν η απουσία πράξης. Όσα συζητήσαμε μαζί για ώρες, αναλύοντας τους φόβους σου…
STAY CONNECTED