Ο Τάσος Λειβαδίτης γεννήθηκε 20/4/1922 στην Αθήνα όπου και πέθανε στις 30/10/1988. Υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους ποιητές που γέννησε η Ελλάδα. Σπούδασε Νομική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όμως δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του καθώς τον κέρδισε η λογοτεχνία.

Εμφανίστηκε πρώτη φορά ως λογοτέχνης μέσα από τις στήλες του στο περιοδικού  ‘‘Ελευθέρα Γράμματα’’ (τεύχ. 55,15-11-46) με το ποίημα  ‘‘Το τραγούδι του Χατζηδημήτρη’’το 1946. Ενώ το 1952 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική σύνθεση με τίτλο ‘‘Μάχη στην άκρη της νύχτας’’ από τις εκδόσεις Κέδρος.

Κατά τη διάρκεια της ζωής του ανέπτυξε έντονη πολιτική δραστηριότητα στο χώρο της αριστεράς και αυτό είχε ως συνέπεια μέχρι την σύλληψη και εξορισμό του. Η επαναστατική του προσωπικότητα διαφαίνεται μέσα από τα έργα του. ‘‘Κατανοεί και ερμηνεύει τους ήρωες του και εκθέτει τη δική τους/δική του υπαρξιακή αγωνία. Τα έργα του είναι μνημεία ανθρωπισμού. Εκθέτουν τις αυθεντικές στιγμές ενός ανθρώπου πέρα από τα εποχικά ή κοινωνικά στερεότυπα. Ο Λειβαδίτης αγαπά βαθύτατα τον άνθρωπο και τις πράξεις του, ακόμα κι εκείνα που κατακρίνονται κοινωνικά” (Δήμος Χλωπτσιούδης, tovivlio.net). Η λογοτεχνική του πορεία μπορεί να διαιρεθεί σε τρεις φάσεις, την επαναστατική, την συμβολική-αλληγορική και την υπαρξιακή.

Τα ποιήματά του μεταφράστηκαν στα Ρωσικά, Σερβικά, Ουγγρικά, Σουηδικά, Ιταλικά, Γαλλικά, Αλβανικά, Βουλγαρικά, Κινεζικά και Αγγλικά. Ενώ στίχοι του μελοποιήθηκαν από τον τραγουδοποιό Μίκη Θεοδωράκη, τον Μάνο Λοΐζο και τον Γιώργο Τσαγκάρη. Βραβεύτηκε με το Α’ και Β’ Κρατικό Βραβείο Ποίησης και με το πρώτο Βραβείο Ποίησης του Δήμου Αθηνών ενώ τιμήθηκε και με το πρώτο βραβείο ποίησης στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας της Βαρσοβίας.

Αν και έμεινε γνωστός για την ποίηση του, έγραψε επίσης σενάρια για ελληνικές ταινίες, μαζί με τον Κώστα Κοτζιά. Οι ταινίες είναι ο  ‘‘Ο θρίαμβος’’ και ‘‘Συνοικία το όνειρο’’ σε σκηνοθεσία του Αλέκου Αλεξανδράκη.  

Επίσης αξίζει να αναφερθεί πως  ένα από τα τέσσερα αδέλφια του ήταν και ο ηθοποιός Αλέκος Λειβαδίτης, ενώ ο ηθοποιός και σεναριογράφος Θάνος Λειβαδίτης ήταν ανιψιός του. Το καλλιτεχνικό αίμα κυλούσε στις φλέβες της οικογένειας.

Σήμερα ιδαίτερα γνωστά και διαδεδομένα  είναι τα ποιήματα του που μιλούν για την αγάπη και τον έρωτα.

 

 Απόσπασμα από το ποίημα  ”Έρωτας”

Όλη τη νύχτα πάλεψαν απεγνωσμένα να σωθούν απ’ τον εαυτό τους,

δαγκώθηκαν, στα νύχια τους μείναν κομμάτια δέρμα, γδαρθήκανε
σαν δυο ανυπεράσπιστοι εχθροί, σε μια στιγμή, αλλόφρονες, ματωμένοι,
βγάλανε μια κραυγή
σα ναυαγοί, που, λίγο πριν ξεψυχήσουν, θαρρούν πως βλέπουν φώτα,
κάπου μακριά.
Κι όταν ξημέρωσε, τα σώματά τους σα δυο μεγάλα ψαροκόκαλα
ξεβρασμένα στην όχθη ενός καινούργιου μάταιου πρωινού

  Τάσος Λειβαδίτης 

 

Κάποιες από τις σημαντικότερες ποιητικές συλλογές που μας άφησε σαν πολιτιστική κληρονομία είναι οι ακόλουθες:

«Μάχη στην άκρη της νύχτας». Αθήνα, Κέδρος, 1952.

«Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας». Αθήνα, Κέδρος, 1952.

«Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου». Αθήνα, Κέδρος,1953.

«Ο άνθρωπος με το ταμπούρλο». Αθήνα, Κέδρος, 1956.

«Συμφωνία αρ.Ι». Αθήνα, Κέδρος, 1957.

«Οι γυναίκες με τ’ αλογίσια μάτια». Αθήνα, Κέδρος, 1958.

«Καντάτα». Αθήνα, Κέδρος, 1960.

«25η ραψωδία της Οδύσσειας». Αθήνα, Κέδρος, 1963.

«Ποίηση (1958-1964)». Αθήνα, Κέδρος, 1965.

«Οι τελευταίοι». Αθήνα, Κέδρος, 1966.

«Νυχτερινός επισκέπτης». Αθήνα, Κέδρος, 1972.

«Σκοτεινή πράξη». Αθήνα, Κέδρος, 1974.

«Οι τρεις». Αθήνα, Κέδρος, 1975.

«Ο διάβολος με το κηροπήγιο». Αθήνα, Κέδρος, 1975.

«Βιολί για μονόχειρα». Αθήνα, Κέδρος, 1976.

«Ανακάλυψη». Αθήνα, Κέδρος, 1978.