Αγένεια είναι η προσπάθεια των χαμηλού επιπέδου ατόμων να παραστήσουν τους σπουδαίους.
Eric Hoffer
Οι επιλογές μας, είμαστε εμείς οι ίδιοι, γι’ αυτό και η ποιότητα της ζωής μας εξαρτάται από τους ανθρώπους, τις συνήθειες, τις πράξεις κι οτιδήποτε επιλέγουμε στην καθημερινότητά μας.
Στα 51 μου χρόνια συνειδητοποίησα ότι διαλέγοντας ευγενικούς και ήρεμους ανθρώπους στη ζωή μου για συνοδοιπόρους, με βοηθά να έχω ηρεμία, έμπνευση και ισορροπία.
Η κοινωνική ζούγκλα σαφώς και δεν μας βοηθά πάντοτε στο να έχουμε ένα σωστό αποτέλεσμα γιατί δυστυχώς, εκεί έξω, υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν τύχει καμίας διαπαιδαγώγησης, που δεν σέβονται τον συνάνθρωπό τους και λειτουργούν χωρίς κανόνες και κανένα ίχνος αξιοπρέπειας.
Η αλήθεια είναι, ότι για χρόνια, ανεχόμουν παράσιτα αυτής της κατηγορίας και πολλές φορές για λόγους ευγένειας, τακτικής, επαγγελματισμού, τους προσπερνούσα αθόρυβα, θέλοντας να αποφύγω οποιεσδήποτε εντάσεις και ρίξεις. Στην ηλικία μου, κατάλαβα πως έπρεπε να αλλάξω πορεία. Με το που αντιλαμβάνομαι πως έχω απέναντι μου αγενή και άξεστο άνθρωπο, εξαφανίζομαι. Την κάνω που λέει και η φίλη μου η Αννίτα, με ελαφριά πηδηματάκια.
Αρνούμαι πεισματικά να ανέχομαι συμπεριφορές άκρως τοξικές για οποιοδήποτε λόγο και για οποιουδήποτε το συμφέρον, ακόμα και του δικού μου. Διακόπτω σχέσεις με γνωστούς, συναδέλφους, γείτονες, συγγενείς και απαιτώ ευγένεια. Δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να «παραγνωρίζεται», κι είναι αν θέλεις ένας εξαιρετικός τρόπος να αμύνεσαι από αυτά τα άτομα, που το μόνο που θέλουν, είναι να σε κατασπαράξουν, να σε υποσκάψουν και να σου διαλύσουν την ψυχολογία.
Μπαίνω σε μαγαζιά που απαρτίζονται από ευγενικούς υπαλλήλους και ακόμα πιο ευγενικά αφεντικά. Δεν μπαίνω στον κόπο να υποστηρίξω κανέναν αν δεν έχει τρόπους. Τις καλημέρες και τις καληνύχτες μου τις χαρίζω σε όσους τις αξίζουν και ξέρουν να τις διεκδικούν με ευγένεια. Πηγαίνω σε εστιατόρια όπου βλέπω σερβιτόρους χαμογελαστούς και με εξυπηρετούν με σεβασμό κι όχι με ξινίλα. Αφήνω φιλοδώρημα σε όσους αγαπούν και σέβονται τη δουλειά τους και τους πελάτες τους. Δεν επιθυμώ να μπαίνω σε υπεραγορά και να εισπράττω άρνηση από τον ταμία επειδή ξύπνησε ανάποδα. Ούτε θα βάλω βενζίνη στο αυτοκίνητό μου από πρατηριούχο που τσαντίζεται, επειδή η γυναίκα του ξέχασε να του πλύνει το μπλε σώβρακο με τη σημαία της χώρας του στα δεξιά. Δεν γουστάρω να κάνω παρέα με ανθρώπους που όταν μου μιλάνε με πονοκεφαλιάζουν και με αρρωσταίνουν. Όλοι μας, έχουμε τα προβλήματά μας και ο καθένας από εμάς, σηκώνει τον δικό του σταυρό. Δεν θέλω να δουλεύω και να παρέχω τις υπηρεσίες μου σε ανθρώπους που δεν σέβονται και δεν εκτιμούν τον κόπο μου. Σε χειριστικούς τύπους, που μου συμπεριφέρονται με αγένεια.
Μπορώ να μοιραστώ χιλιάδες περιστατικά και παραδείγματα της καθημερινότητάς μου που άλλαξαν προς το καλύτερο τη ζωή μου, προσφέροντάς μου την ποιότητα εκείνη που αναζητούσα και που πραγματικά είχα ανάγκη. Αυτό έγινε, από τη στιγμή που βρήκα τη δύναμη να πω: Αρκετά! Φτάνει! Ως εδώ! Ναι, όλα άλλαξαν. Έπρεπε πρώτα να αλλάξω εγώ για να αλλάξουν και τα υπόλοιπα. Κυρίως οι δέκτες και οι αποδέκτες.
Τέρμα! Όχι άλλη αγένεια. Όχι άλλη απρέπεια! Μην το επιτρέπετε σε κανέναν!
Γύρω μας, ευτυχώς, υπάρχουν ακόμα ευγενικοί άνθρωποι, με ποιότητα, αξιοπρέπεια και αγάπη στην ψυχή. Ψάξτε τους!
