Τρέχεις, τρέχεις, τρέχεις, και ρέεις αδιάκοπα ασύστολα και τρέχεις… κάποιες ημέρες βαδίζεις με γρήγορο στρατιωτικό ρυθμό και κάποιες άλλες τρέχεις να προλάβεις, να εφαρμόσεις, να υλοποιήσεις. Τρέχεις στον ξύπνιο σου, τρέχεις στον ύπνο σου σαν υπνωτισμένος ακροβάτης, τρέχεις στη ξεκούρασή σου και στη χαρά σου. Όλα είναι ένα ατελείωτο τρέξιμο, ένας μεγάλος μαραθώνιος και πάντα εσύ να είσαι μπροστά στην πρώτη γραμμή μαχητής, κάποιες εποχές νικημένος και κάποιες άλλες ηττημένος από την κούραση, από την εξουθένωση και τη βαριά κόπωση που σε διαβάλει, τρέχεις με μανία, με ματαιοδοξία, με κατωτερότητα, με απληστία και καταλήγεις στο burn out, αλλά εσύ τρέχεις, τρέχεις, τρέχεις.
Και τρέχεις να προλάβεις τον χρόνο, το χρήμα, τη δόξα, την τεχνολογία, τη ζωή και κάπου στα μέσα της διαδρομής, αναρωτιέσαι αν τελικά έχεις φτάσει στον πολυπόθητο προορισμό… Έχεις φτάσει; Ή ακόμη τρέχεις;
Και πάντα η απλή δικαιολογία ”δεν έχω χρόνο” !
Ησύχασε! Τον χρόνο, εμείς τον δημιουργούμε. Βάζουμε πλαίσια και όρια, προτεραιότητες στις ανάγκες μας, στις επιθυμίες μας. Βάζουμε επιλεκτικούς φραγμούς στις παρορμήσεις μας και στα τρελά μας θέλω.
Τρέχεις! Μήπως τρέχεις για να καλύψεις διάφορα εσωτερικά κενά;
Την παρατήρηση, την αναγνώριση, την επιβράβευση, τον σεβασμό, την αποδοχή, την αξία, την αγάπη.
Και αν δεν τα βίωσες ποτέ αυτά σαν μικρό παιδάκι, αποδεσμεύσου από τη θλίψη, την ενοχή, την απόρριψη και τον θυμό, αυτά δεν έχουν χώρο για εσένα τώρα. Τώρα, έχεις χώρο για ποιότητα για απόλαυση για ηρεμία και χαρά. Έχεις επίγνωση ότι ποτέ δεν είναι αργά για γνώση και αλλαγή και σαν ενήλικας τώρα, στο εδώ και στο τώρα, μπορείς να αναγνωρίσεις εσένα, ναι, εσένα πίσω από τις σκοτεινές σκιές του παρελθόντος πίσω από το τρέξιμο, είσαι εσύ! Είσαι το τόξο, το βέλος ο στόχος η πυξίδα, το τέλος μα και η αρχή, είσαι η Ιθάκη που πάντα αναζητούσες.
Απόλαυσε και ζήσε, γεύσου και βίωσε όσες συναρπαστικές στιγμές μπορείς.
Και την επόμενη φορά που θ’ αναγνωρίσεις ότι τρέχεις, ρώτησε τον εαυτό σου: ‘Τι δεν έχω την παρούσα στιγμή’; Και θα παρατηρείς, ότι μέρα με τη μέρα, θα μαλακώνεις μέσα σου και θα διακρίνεις σιγά-σιγά τη δική σου μεγάλη αξία.
