Η Αφροαμερικανική Τέχνη είναι ένας ευρύς όρος που περιγράφει την εικαστική τέχνη που δημιουργήθηκε από Αφροαμερικανούς, όρος που αναφέρεται σε κατοίκους των ΗΠΑ που κατόγονται από περιοχές της ”μαύρης” Άφρικής. Το φάσμα της τέχνης που έχουν δημιουργήσει, και συνεχίζουν να δημιουργούν, για περισσότερους από δύο αιώνες είναι τόσο ποικίλο όσο και οι ίδιοι οι καλλιτέχνες. Μερικοί έχουν αντλήσει έμπνευση από πολιτιστικές παραδόσεις στην Αφρική και σε άλλα μέρη του κόσμου. Άλλοι έχουν βρει έμπνευση από παραδοσιακές Αφροαμερικανικές μορφές πλαστικής τέχνης, όπως η καλαθοπλεκτική, η αγγειοπλαστική, το καπιτονέ, η ξυλογλυπτική και η ζωγραφική, τα οποία μερικές φορές ταξινομούνται ως “χειροτεχνία” ή “λαϊκή τέχνη”. Πολλοί έχουν επίσης εμπνευστεί από τις ευρωπαϊκές παραδόσεις στην τέχνη, καθώς και από την προσωπική εμπειρία ζωής, εργασίας και σπουδών εκεί. Όπως οι δυτικοί συνάδελφοί τους, πολλοί εργάζονται σε ρεαλιστικά, μοντερνιστικά και εννοιολογικά στυλ, και όλες τις ενδιάμεσες παραλλαγές, συμπεριλαμβανομένου του εγχώριου κινήματος αφηρημένου εξπρεσιονισμού της Αμερικής.
Από τις πρώτες αποδείξεις της Αφροαμερικανικής τέχνης στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι τα έργα από σκλάβους της Νέας Αγγλίας. Από την αποικιακή Αμερική επιβιώνουν δύο κατηγορίες ειδών: αντικείμενα που δημιουργήθηκαν για προσωπική χρήση από σκλάβους και αντικείμενα που δημιουργήθηκαν για δημόσια χρήση. Παραδείγματα μεταξύ του 17ου και των αρχών του 19ου αιώνα περιλαμβάνουν: μικρά τύμπανα, παπλώματα, φιγούρες από σφυρήλατο σίδερο, καλάθια, κεραμικά αγγεία και ταφόπλακες. Πολλοί καλλιτέχνες-σκλάβοι προσελήφθησαν από τους ιδιοκτήτες τους και με τη συγκατάθεση των αφεντικών τους μπόρεσαν να κρατήσουν ένα μικρό ποσοστό των μισθών για να εξοικονομήσουν αρκετά χρήματα ώστε να αγοράσουν την ελευθερία τους και των μελών της οικογένειάς τους. Τα δημόσια έργα τέχνης που παρήγαγαν σκλάβοι τεχνίτες ήταν σημαντική συνεισφορά στην αποικιακή οικονομία. Η κατασκευή και η διακόσμηση του σπιτιού Janson, που χτίστηκε στον ποταμό Hudson το 1712, ήταν έργο Αφροαμερικανών. Πολλά από τα παλαιότερα κτίρια στη Λουιζιάνα, τη Νότια Καρολίνα και τη Τζόρτζια χτίστηκαν από σκλάβους τεχνίτες.
Την περίοδο της Αναγέννησης του Χάρλεμ (1917-1935), η οποία αναφέρεται σε πνευματική και πολιτιστική αναβίωση της Aφροαμερικανικής τέχνης όλων των ειδών (μουσικής, χορού, τέχνης, μόδας, λογοτεχνίας, θεάτρου, πολιτικής) και συμπεριλαμβανομένης της εικαστικής τέχνης με επίκεντρο το Χάρλεμ, στο Μανχάταν, ιδέες που ήταν ήδη ευρέως διαδεδομένες σε άλλα μέρη του κόσμου εκείνη την εποχή είχαν αρχίσει να εξαπλώνονται στις καλλιτεχνικές κοινότητες των ΗΠΑ. Σημαντικοί καλλιτέχνες αυτής της περιόδου ήταν οι Aaron Douglas, Palmer Hayden, William H. Johnson, Sargent Johnson, John T. Biggers, Earle Wilton Richardson, Malvin Gray Johnson και άλλοι. Δες τα έργα τους πιο κάτω:
Μέχρι το 1933, το Πρόγραμμα Δημόσιων Έργων Τέχνης του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ προσπαθούσε να παράσχει υποστήριξη σε καλλιτέχνες το 1933, αλλά οι προσπάθειές τους αποδείχθηκαν μη αποτελεσματικές. Ο Πρόεδρος Franklin D. Roosevelt δημιούργησε το Works Progress Administration (WPA) το 1935, και αυτό το πρόγραμμα πέτυχε να προσφέρει σε όλους τους Αμερικανούς καλλιτέχνες, και ιδιαίτερα στους Αφροαμερικανούς καλλιτέχνες, ένα μέσο για να κερδίζουν τα προς το ζην σε μια κατεστραμμένη οικονομία. Στα μέσα της δεκαετίας του 1930, περισσότεροι από 250.000 Αφροαμερικανοί συμμετείχαν στο WPA, συμπεριλαμβανομένων των ακόλουθων: Jacob Lawrence, Gwendolyn Knight, του γλύπτη William Artis, ο ζωγράφος και εικονογράφος παιδικών βιβλίων Ernest Crichlow, ο σκιτσογράφος και εικονογράφος Elton C. Fax, ο φωτογράφος Marvin Smith, ο Dox Thrash, ο οποίος εφηύρε τη μέθοδο χαρακτικής carborundum Mezzotint, οι ζωγράφοι Georgette Seabrooke και Elba Lightfoot, περισσότερο γνωστοί για τις τοιχογραφίες τους στο Harlem Hospital στο Σικάγο, ο διάσημος καλλιτέχνης από το Ιλινόις Adrian Troy και πολλοί άλλοι.
Στις δεκαετίες του 1950 και του 1960, λίγοι Aφροαμερικανοί καλλιτέχνες ήταν ευρέως γνωστοί και αποδεκτοί. Παρόλα αυτά, οι Highwaymen, μια χαλαρή ένωση 26 Αφροαμερικανών καλλιτεχνών από το Fort Pierce της Φλόριντα, δημιούργησαν ειδυλλιακές, συνειδητοποίησαν γρήγορα εικόνες του τοπίου της Φλόριντα και πέταξαν περίπου 200.000 από αυτές από τα μπαούλα των αυτοκινήτων τους. Στις δεκαετίες του 1950 και του 1960, ήταν αδύνατο να βρεθούν γκαλερί που ενδιαφέρονται να πουλήσουν έργα τέχνης από μια ομάδα άγνωστων, αυτοδίδακτων Αφροαμερικανών, έτσι πούλησαν την τέχνη τους απευθείας στο κοινό και όχι μέσω γκαλερί και πρακτόρων τέχνης. Σήμερα, αναγνωρίζονται ως σημαντικό μέρος της αμερικανικής λαϊκής ιστορίας, και η τρέχουσα τιμή αγοράς για έναν αυθεντικό πίνακα Highwaymen μπορεί εύκολα να αποφέρει χιλιάδες δολάρια.
Πολλά αμερικανικά μουσεία διαθέτουν έργα Αφροαμερικανών καλλιτεχνών, συμπεριλαμβανομένου του Smithsonian American Art Museum, στην Ουάσιγκτον και το African American Museum στη Φιλαδέλφεια, το οποίο είναι το πρώτο μουσείο που χρηματοδοτήθηκε και χτίστηκε από έναν δήμο για να βοηθήσει στη διατήρηση, ερμηνεία και έκθεση της κληρονομιάς των Αφροαμερικανών.
