Λουκάς Χριστοδουλίδης: Ο δημοσιογράφος που ακούει με την καρδιά 

1. Λουκά, πότε και πώς ένιωσες για πρώτη φορά ότι η δημοσιογραφία είναι ο δικός σου δρόμος;

Η πρώτη μου επαφή με τη δημοσιογραφία ξεκίνησε σχεδόν σαν παιχνίδι. Από μικρός κρατούσα ένα μικρόφωνο κλεινόμουν στο δωμάτιο του σπιτιού μου και παρίστανα τον παρουσιαστή. Μιμούμουν δελτία ειδήσεων, έφτιαχνα δικές μου ιστορίες, παρουσίαζα «ρεπορτάζ». Εκεί, χωρίς να το ξέρω ακόμα, γεννήθηκε η αγάπη μου για τη δημοσιογραφία. Μεγαλώνοντας, αυτή η παιδική ανάγκη να εκφράζομαι, να ενημερώνομαι και να ενημερώνω, να επικοινωνώ με τους ανθρώπους γύρω μου εξελίχθηκε σε συνειδητή επιλογή και επάγγελμα.

 2. Θυμάσαι την πρώτη σου επαφή με το ρεπορτάζ; Τι σε δυσκόλεψε και τι σε μάγεψε εκείνη τη μέρα;

Η πρώτη μου επαφή με το ρεπορτάζ ήταν στη λαϊκή αγορά της Λεμεσού, λίγο πριν την Καθαρά Δευτέρα. Τότε εργαζόμουν στον τηλεοπτικό σταθμό EXTRA. Είχα βγει να ρωτήσω για τις τιμές – πώς διαμορφώνονται, τι λένε οι παραγωγοί, τι αντέχει η τσέπη του καταναλωτή. Ήμουν ενθουσιασμένος αλλά και λίγο αγχωμένος. To να σταματήσω ανθρώπους στον δρόμο, να τους μιλήσω, να τραβήξω λόγια που έχουν ουσία- δεν ήταν τόσο απλό όσο το είχα στο μυαλό μου. Όμως, εκεί, μέσα από τα λόγια του κόσμου ένιωσα για πρώτα φορά τι σημαίνει να κάνεις ρεπορτάζ – με μάγεψε η αλήθεια χωρίς φίλτρα!

3. Αν η δημοσιογραφία ήταν ένας άνθρωπος, πώς θα την περιέγραφες;

Αν η δημοσιογραφία ήταν άνθρωπος, θα ήταν μάχιμος. Από αυτούς που δεν κάθονται ήσυχα, που είναι πάντα έξω και πάντα σε εγρήγορση. Θα είχε άποψη και θα έψαχνε πάντα την αλήθεια. «Δεν θα φοβόταν να λερωθεί για να βγάλει μια είδηση.»

4. Ποια είναι τα βασικά στοιχεία που θεωρείς ότι πρέπει να έχει ένας δημοσιογράφος σήμερα;

Για μένα, ένας δημοσιογράφος σήμερα πρέπει πρώτα απ’ όλα να είναι αντικειμενικός και ειλικρινής. Να μη μασάει τα λόγια του ακόμα και όταν αυτά δεν είναι αρεστά. Να λέει τα πράγματα όπως είναι, χωρίς φίλτρα αλλά πάντοτε με σεβασμό στο κοινό. Ξέρετε, η αλήθεια δεν είναι πάντα εύκολη – ούτε για εκείνον που τη λέει, ούτε για εκείνον που την ακούει.

5. Ζούμε σε μια εποχή υπερπληροφόρησης και παραπληροφόρησης. Πώς διατηρείς την ακεραιότητά σου μέσα σ’ αυτό το τοπίο;

Η εποχή της υπερπληροφόρησης και της παραπληροφόρησης είναι χωρίς αμφιβολία το μεγαλύτερο στοίχημα για τη δημοσιογραφία του σήμερα. Για να διατηρήσω την ακεραιότητά μου βασίζομαι σε δύο αρχές. Πρώτον, βασίζομαι στην κριτική σκέψη και δεύτερον στη διασταύρωση των πληροφοριών. Εξετάζω πάντα την πηγή, ψάχνω για παραπομπές και επαληθεύω τα γεγονότα όσο πιο ενδελεχώς μπορώ. Αυτός είναι ο σωστός δημοσιογράφος. Όπως μας έλεγαν και στο πανεπιστήμιο «Η δημοσιογραφία είναι υπεύθυνη για την αλήθεια και την αντικειμενικότητα.»

6. Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις που έχεις αντιμετωπίσει ως δημοσιογράφος – και τι σου έμαθαν;

Οι μεγαλύτερες προκλήσεις που έχω αντιμετωπίσει ως δημοσιογράφος αφορούν κυρίως την πίεση του χρόνου και τις δύσκολες συνθήκες που πολλές φορές συνοδεύουν τη δουλειά μας. Αυτό που μου έχουν μάθει όλες αυτές οι προκλήσεις είναι να παραμένω ψύχραιμος και να εμπιστεύομαι τη διαδικασία. Ενεργώ πάντα με ακεραιότητα και υπευθυνότητα.

7. Τι σε κρατά ακόμη σε αυτή τη δουλειά; Τι είναι αυτό που σε εμπνέει κάθε μέρα;

Αυτό που με κρατάει ακόμη στη δημοσιογραφία είναι η ανάγκη να συνδέομαι με τον κόσμο γύρω μου και να αφηγούμαι ιστορίες που αξίζουν να ακουστούν. Η δύναμη του λόγου και η ευθύνη να μεταφέρω σωστά και αντικειμενικά κάποιες πληροφορίες στο κοινό είναι κάτι που με ενθουσιάζει καθημερινά και μου δίνει δύναμη για να συνεχίσω να μαθαίνω και να εξελίσσομαι.

8. Υπάρχει κάποιο ρεπορτάζ ή συνέντευξη που σου άφησε βαθύ αποτύπωμα; Ποιο και γιατί;

Μια από τις συνεντεύξεις που με έχει συγκλονίσει και μου έχει αφήσει ένα βαθύ αποτύπωμα ήταν αυτή με τη κ. Χαρίτα Μάντολες. Μια γυναίκα- σύμβολο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, που μέσα από την απλότητα της και τη δύναμή της, μου δίδαξε τι σημαίνει πραγματική ανθεκτικότητα. Το θάρρος της να μιλήσει για τις τραγικές εμπειρίες της κατά την τουρκική εισβολή, η πίστη της στις αξίες της και η αφοσίωσή της στην πατρίδα ήταν κάτι που με άγγιξε βαθιά. Πρόκειται για μια ήρεμη δύναμη. Αυτή η συνέντευξη με έμαθε ότι η πραγματική δύναμη δεν είναι πάντα ορατή, συχνά κρύβεται πίσω από μια αθόρυβη και αδιάκοπη πίστη.

9. Τι θα έλεγες σήμερα σε έναν νέο άνθρωπο που θέλει να γίνει δημοσιογράφος;

Σε έναν νέο άνθρωπο που θέλει να γίνει δημοσιογράφος στις μέρες μας θα έλεγα πρώτα να έχει πάθος για την αλήθεια και τη γνώση. Να μάθει να ακούει και να παρατηρεί γύρω του τι συμβαίνει και να θυμάται πάντα ότι τα αληθινά γεγονότα δεν βρίσκονται πάντα μπροστά στα μάτια μας, αλλά συχνά κρύβονται σε εκείνα που πολλοί προσπερνούν. Η δημοσιογραφία είναι γεμάτη προκλήσεις και απαιτεί γερό στομάχι, υπομονή και συνεχή μάθηση.

10.  Αν μπορούσες να πεις μία φράση στο κοινό σου – σαν μικρό μανιφέστο – ποια θα ήταν;

Η αλήθεια δεν έχει χρώματα, συμφέροντα, πρόσωπα. Είναι η δύναμη που μας ενώνει και μας καθοδηγεί.

11. Τι όνειρα έχεις για το μέλλον σου στη δημοσιογραφία;

Το όνειρο μου για το μέλλον στη δημοσιογραφία είναι να συνεχίσω να εξελίσσομαι και να παραμένω πιστός στις αρχές που με καθοδηγούν: την αλήθεια, την αμεσότητα και την κοινωνική ευθύνη.

12.  Και τέλος… πώς θα ήθελες να σε θυμάται ο κόσμος ως δημοσιογράφο;

Θα ήθελα να με θυμάται ο κόσμος ως έναν  δημοσιογράφο που πάντα έβαζε την αλήθεια πάνω απ’ όλα. Αν καταφέρω να αφήσω ένα μικρό αποτύπωμα στην κατανόηση και την ευαισθητοποίηση των ανθρώπων για τα σημαντικά ζητήματα, τότε θα αισθάνομαι ότι έχω κάνει τη δουλειά μου σωστά ως δημοσιογράφος.