Ο σπουδαίος Ρώσος ζωγράφος Wassily Kandinsky θεωρείται ο πατέρας της Αφηρημένης Τέχνης, εφόσον παραδοσιακά θεωρείται ο πρώτος καλλιτέχνης που επιχείρησε να ζωγραφίσει σε αυτό το στυλ και εξέδωσε επίσης βιβλία που επεξηγούν τι ακριβώς είναι η Αφηρημένη Τέχνη [Τίτλοι: Concerning the Spiritual Art (1910), Point and Line to Plane (1926)]. Ο Kandinsky ξεκίνησε σοβαρά τις σπουδές της τέχνης σε ηλικία 30 ετών, μετακομίζοντας στο Μόναχο της Γερμανίας για να σπουδάσει σχέδιο και ζωγραφική.
Ο Wassily Kandinsky γεννήθηκε στη Μόσχα το 1866 από μητέρα μουσικό και πατέρα έμπορο τσαγιού. Όταν ο Kandinsky ήταν περίπου 5 ετών, οι γονείς του χώρισαν και μετακόμισε στην Οδησσό για να ζήσει με μια θεία του. Ακολούθησε τις επιθυμίες της οικογένειάς του να σπουδάσει νομική, μπαίνοντας στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας το 1886, όπου και αποφοίτησε με άριστα. Ο Kandinsky παντρεύτηκε την πρώτη του σύζυγο και ξαδέλφη του Anna Chimiakina και το 1892 και ανέλαβε μια θέση στη Νομική Σχολή της Μόσχας.
Το 1896, ο Kandinsky σε ηλικία 30 ετών αποφάσισε να αλλάξει καριέρα όταν τον περασμένο χρόνο εντυπωσιάστηκε από μία εικαστική έκθεση των Γάλλων ιμπρεσιονιστών στη Μόσχα. Τότε μετακόμισε στο Μόναχο όπου έγινε δεκτός στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου. Ξεκίνησε να ζωγραφίζει συμβατικά θέματα και μορφές τέχνης, αλλά όλο αυτό το διάστημα σχημάτιζε θεωρίες που προέρχονταν από αφοσιωμένη πνευματική μελέτη και πληροφορούνταν από μια έντονη σχέση μουσικής και χρώματος. Αυτές οι θεωρίες συγχωνεύτηκαν την πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα, οδηγώντας τον στην τελική του θέση ως πατέρα της αφηρημένης τέχνης. Στο Μοναχό δημιούργησε φιλίες και ομάδες καλλιτεχνών με άλλους ζωγράφους της εποχής, όπως ο Paul Klee (1879-1940). Επίσης δίδασκε μαθήματα τέχνης και δημοσίευσε τις ιδέες του για τις θεωρίες της τέχνης.
Το καλοκαίρι του 1902, ο Kandinsky κάλεσε την εξπρεσιονίστρια ζωγράφο Gabriele Münter (1877-1962), να τον συνοδεύσει στα καλοκαιρινά του μαθήματα ζωγραφικής ακριβώς νότια του Μονάχου, στις Άλπεις. Εκείνη αποδέχτηκε την πρόταση του και η σχέση τους έγινε περισσότερο προσωπική παρά επαγγελματική, με αποτέλεσμα το 1911 να οριστικοποιηθεί το διαζύγιο του από τη σύζυγο του. Με τη νέα του σύντροφο ταξίδευαν πολύ και εγκαταστάθηκαν στη Βαυαρία πριν από το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κατά την περίοδο που έζησε στο Μόναχο, στους πίνακές του παρατηρήθηκε μια σταδιακή μετάβαση από τον Eξπρεσιονισμό στην Aφηρημένη Tέχνη.
Ο αριθμός των υπαρχόντων έργων του αυξήθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα. Ως επί το πλείστον, ωστόσο, οι πίνακες του Kandinsky δεν περιείχαν καμία ανθρώπινη φιγούρα, εκτός από το «Sunday, Old Russia» (1904), στην οποία ο καλλιτέχνης αναπλάθει μια πολύχρωμη (και φανταστική) άποψη αγροτών και ευγενών μπροστά από τα τείχη μιας πόλης, και το έργο «Couple on Horseback» (1907) που απεικονίζει έναν άνδρα έφιππο, κρατώντας μια γυναίκα καθώς περνούν δίπλα από μια ρωσική πόλη με φωτεινούς τοίχους σε ένα γαλάζιο ποτάμι. Δες τα έργα αντίστοιχα πιο κάτω:
Όμως ο πιο σημαντικός από τους πίνακές του από την πρώτη δεκαετία του 1900 ήταν ο «The Blue Rider» (1903), ο οποίος δείχνει μια μικρή φιγούρα με μανδύα πάνω σε ένα άλογο που τρέχει ορμητικά μέσα από ένα βραχώδες λιβάδι.Ήταν ένα από τα τελευταία ιμπρεσιονιστικά έργα του και περιέχει πρώιμα σημάδια της στροφής του προς την αφηρημένη τέχνη, η οποία θα γινόταν η ειδικότητα του. Δες το έργο πιο κάτω:
Από το 1906 έως το 1908, ο Kandinsky πέρασε πολύ χρόνο ταξιδεύοντας σε όλη την Ευρώπη, και τότε είχε γίνει συνεργάτης της καλλιτεχνικής ομάδας Blue Rose της Μόσχας μέχρι που εγκαταστάθηκε στη μικρή βαυαρική πόλη Murnau. Το έργο «Blue Mountain» (1908–1909) ζωγραφίστηκε εκείνη την εποχή, δείχνοντας την τάση του προς την αφαίρεση. Δες το έργο πιο κάτω:
Εκτός από τη ζωγραφική, ο Kandinsky ήταν θεωρητικός της τέχνης. Η επιρροή του στην ιστορία της δυτικής τέχνης πηγάζει ίσως περισσότερο από τα θεωρητικά του έργα παρά από τους πίνακές του. Βοήθησε στην ίδρυση της Neue Künstlervereinigung München (Ένωσης Νέων Καλλιτεχνών του Μονάχου), που έγινε ο πρόεδρός της το 1909. Ωστόσο, η ομάδα δεν μπόρεσε να ενσωματώσει τη ριζοσπαστική προσέγγιση του Kandinsky (και άλλων) με τις συμβατικές καλλιτεχνικές έννοιες και η ομάδα διαλύθηκε στα τέλη του 1911.
Το 1914 ξέσπασε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος και ανάγκασε τον Kandinsky να επιστρέψει στη Ρωσία. Όσο ήταν εκεί, ο 50χρονος Kandinsky γνώρισε την κατά δεκαετίες νεότερη Nina Andreevskaya, κόρη στρατηγού του ρωσικού στρατού, και την παντρεύτηκε. Μαζί απέκτησαν έναν γιο αλλά πέθανε στα τρία του έτη. Το ζευγάρι έμεινε στη Ρωσία μετά την επανάσταση, με τον Kandinsky να εφαρμόζει τις ανήσυχες και ολοκληρωμένες ενέργειές του στη διαχείριση εκπαιδευτικών και κυβερνητικών προγραμμάτων τέχνης, βοηθώντας στη δημιουργία του Ινστιτούτου Καλλιτεχνικού Πολιτισμού της Μόσχας και του Μουσείου Εικονογραφικού Πολιτισμού.
Ο καλλιτέχνης επέστρεψε στη Γερμανία το 1920, όπου δίδαξε στη σχολή τέχνης και αρχιτεκτονικής Bauhaus από το 1922 έως ότου την έκλεισαν οι Ναζί το 1933. Στη συνέχεια μετακόμισε στη Γαλλία, όπου έζησε για το υπόλοιπο της ζωής του. Σαν Γάλλος πολίτης πια από το 1939 και ύστερα παρήγαγε μερικά από τα πιο εξέχουσα έργα του.
Ο Wassily Kandinsky πέθανε στην πόλη Neuilly-sur-Seine το 1944, τρεις μέρες πριν τα 78α γενέθλιά του. Ελάχιστα από τα έργα που παρήγαγε ο Kandinsky στη Ρωσία έχουν διασωθεί, αν και πολλοί από τους πίνακες που δημιούργησε στη Γερμανία σώζονται ακόμη. Οι οίκοι δημοπρασιών της Νέας Υόρκης συνεχίζουν να πωλούν τα έργα τέχνης του που σήμερα εκτιμώνται για πολύ περισσότερα από 20 εκατομμύρια δολάρια!
Πάτησε εδώ για να θαυμάσεις και άλλα έργα του καλλιτέχνη από την επίσημη ιστοσελίδα του.
