Υπάρχει μια στιγμή που αλλάζει τα πάντα. Δεν είναι θεαματική ούτε ανακοινώνεται με ταμπούρλα. Είναι σιωπηλή, εσωτερική και βαθιά προσωπική: η στιγμή που αρχίζεις να πιστεύεις στον εαυτό σου. Όταν ξυπνάει μέσα σου η αυτοπεποίθηση, δεν ζητάς πια επιβεβαίωση. Δεν περιμένεις να σε “διαλέξουν”. Σηκώνεις το βλέμμα, ισιώνεις την πλάτη και ξεκινάς εσύ να διαλέγεις.
Από την ανάγκη αποδοχής στην ελευθερία της επιλογής
Για χρόνια, πολλοί από εμάς μαθαίνουμε να “χωράμε” — να προσαρμοζόμαστε, να είμαστε ευγενικοί, να μην ενοχλούμε. Περιμένουμε να μας εγκρίνουν, να μας επιλέξουν: για μια δουλειά, μια σχέση, μια παρέα. Και όσο πιο πολύ περιμένουμε, τόσο πιο πολύ χανόμαστε από τον εαυτό μας.
Η αυτοπεποίθηση όμως είναι ένα είδος εσωτερικής απελευθέρωσης. Δεν έχει να κάνει με εγωισμό ή υπεροψία. Έχει να κάνει με το να ξέρεις ποιος είσαι, τι αξίζεις και τι θέλεις.
Το να επιλέγεις εσύ δεν σημαίνει να απορρίπτεις τους άλλους
Σημαίνει ότι δεν εξαρτάσαι από την αποδοχή τους για να νιώσεις πλήρης. Σημαίνει ότι σταματάς να κυνηγάς καταστάσεις που δε σε τιμούν, και αρχίζεις να δημιουργείς χώρο για εκείνα που σε εμπνέουν, σε στηρίζουν, σε εξελίσσουν.
Επιλέγεις συνειδητά:
- τις σχέσεις σου,
- τις συνεργασίες σου,
- τα όριά σου,
- το πώς θέλεις να ζεις.
Η αυτοπεποίθηση δεν είναι προορισμός — είναι πορεία
Και κάθε βήμα σ’ αυτή την πορεία αξίζει. Κάθε φορά που λες “όχι” σε κάτι που δεν σε εκφράζει, και “ναι” στον εαυτό σου, δυναμώνεις. Κάθε φορά που σταματάς να προσπαθείς να γίνεις αρεστός και απλώς είσαι, φωτίζεις λίγο περισσότερο τον δρόμο σου.
Μην περιμένεις να σε διαλέξουν.
Διάλεξε εσύ.
Τον εαυτό σου. Τη ζωή σου. Την αλήθεια σου.
