Το Πάσχα αποτελεί τη σημαντικότερη εορτή για τον Χριστιανισμό, καθώς τιμάται η Ανάσταση του Ιησού Χριστού και η νίκη της ζωής επί του θανάτου. Παρόλο που Ορθόδοξοι και Καθολικοί μοιράζονται αυτή τη βαθιά πίστη, ο εορτασμός του Πάσχα παρουσιάζει διαφορές τόσο στην ημερομηνία όσο και στον τρόπο τέλεσης των λειτουργιών και των εθίμων. Αυτό το άρθρο θα αναλύσει τις διαφορές μεταξύ Καθολικού και Ορθόδοξου Πάσχα.

Η πιο εμφανής διαφορά μεταξύ Καθολικού και Ορθόδοξου Πάσχα αφορά στην ημερομηνία εορτασμού. Οι Καθολικοί ακολουθούν το Γρηγοριανό ημερολόγιο, ενώ οι Ορθόδοξοι βασίζονται στο Ιουλιανό,το οποίο υπολείπεται κατά 13 ημέρες. Επιπλέον, η Ορθόδοξη Εκκλησία τηρεί την παράδοση να μην συμπίπτει η Ανάσταση με το εβραϊκό Πάσχα, γεγονός που συχνά οδηγεί τον εορτασμό σε διαφορετικές ημερομηνίες. Το αποτέλεσμα είναι πως, στις περισσότερες χρονιές, το Ορθόδοξο Πάσχα εορτάζεται μεταγενέστερα του Καθολικού, ενώ σπανίως συμπίπτουν, όπως φέτος το 2025.

Οι λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας και της Ανάστασης παρουσιάζουν επίσης αξιοσημείωτες διαφορές. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία, οι πιστοί συμμετέχουν σε εσπερινές ακολουθίες, όπως η Ακολουθία του Νυμφίου, η Τελετή του Επιταφίου και η Αναστάσιμη Λειτουργία με το Άγιο Φως, το οποίο φθάνει από τα Ιεροσόλυμα. Ενώ στην Καθολική Εκκλησία η Μεγάλη Παρασκευή και η Ανάσταση γιορτάζονται με την ίδια ευλάβεια, αλλά με διαφορετική τελετουργική προσέγγιση. Η Ανάσταση τιμάται με τη Λειτουργία της Ανάστασης το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου, χωρίς όμως την τελετή του Αγίου Φωτός, που αποτελεί μοναδικό στοιχείο της Ορθόδοξης παράδοσης.

Η εορτή του Πάσχα συνοδεύεται και από πλούσια λαϊκά έθιμα, τα οποία διαφέρουν σημαντικά μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Στις Ορθόδοξες χώρες, τα κόκκινα αυγά, ο οβελίας, οι λαμπάδες και τα παραδοσιακά κάλαντα της Λαμπρής αποτελούν χαρακτηριστικά στοιχεία της εορτής. Αντίθετα, στον Καθολικό κόσμο, κυριαρχούν τα πολύχρωμα πασχαλινά αυγά και το πασχαλινό λαγουδάκι , ειδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γερμανία.

Στην Κύπρο μας, το Πάσχα γιορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα και έντονα παραδοσιακό χαρακτήρα, συνδυάζοντας θρησκευτικότητα και λαϊκή κουλτούρα. Μετά την Ανάσταση, στις αυλές των εκκλησιών και των σπιτιών ανάβουν οι γνωστές  «λαμπρατζιές» μεγάλες φωτιές που συμβολίζουν το κάψιμο του Ιούδα, τον μαθητή του Ιησού που τον πρόδωσε. Το έθιμο συνοδεύεται συχνά από πυροτεχνήματα. Τη Μεγάλη Πέμπτη, οι νοικοκυρές βάφουν κόκκινα αυγά και φτιάχνουν τις παραδοσιακές «φλαούνες», ένα είδος αλμυρής πίτας με χαλούμι, σταφίδες και μυρωδικά, που αποτελούν χαρακτηριστικό πασχαλινό έδεσμα του νησιού. Ενώ τη Δευτέρα του Πάσχα, σε πολλές κοινότητες οργανώνονται πασχαλινά παιχνίδια και πανηγύρια, όπως το τράβηγμα του σχοινιού, οι αυγουλομαχίες, και οι παραδοσιακοί κυπριακοί χοροί. Είναι μια ευκαιρία για τους κατοίκους να γιορτάσουν συλλογικά την Ανάσταση, αναβιώνοντας παλιές, διαχρονικές παραδόσεις.

Κλείνοντας, παρά τις διαφορές μεταξύ του Καθολικού και του Ορθόδοξου Πάσχα, το μήνυμα παραμένει κοινό: η ελπίδα, η αναγέννηση και η νίκη του φωτός απέναντι στο σκοτάδι. Οι Χριστιανοί σε όλων το κόσμο παρά τις διαφοροποιήσεις τους, ενώνονται πνευματικά μέσα από την κοινή τους πίστη στην Ανάσταση του Χριστού.