Η Πράξια Αρέστη είναι Κύπρια συγγραφέας, αρθρογράφος και Social Media Manager/Digital Marketer. Μεγαλωμένη ανάμεσα σε βιβλία, ανέπτυξε από νωρίς αγάπη για την ελληνική γλώσσα και τη συγγραφή. Πάμε να την γνωρίσουμε μέσα από τη συνέντευξη που ακολουθεί!
1. Πως ξεκίνησε η σχέση σου με τη λογοτεχνία;
Η σχέση μου με την Λογοτεχνία άρχισε από πολύ μικρή ηλικία. Από τότε που έμαθα να διαβάζω. Διάβαζα πολλά παραμύθια. Τότε δεν είχαμε ούτε κινητά, ούτε βλέπαμε συνεχώς τηλεόραση, οπότε ήταν ένας καινούργιος κόσμος για μένα να εξερευνώ και να ταξιδεύω, κάθε φορά που άνοιγα ένα βιβλίο. Επειδή και ο πατέρας μου αγαπάει πολύ την Κλασική Λογοτεχνία, μεγάλωσα με μία πολύ πλούσια βιβλιοθήκη στο δωμάτιό μου, όπου στα ράφια της είχε Καζαντζάκη, Ουγκώ, Ζεβάκο, Χεμινγουει και άλλους μεγάλους συγγραφείς τους οποίους διάβαζα και μελετούσα συνεχώς.
2. Ποιόν λογοτέχνη έχεις ως πρότυπο;
Αγαπημένος μου Λογοτέχνης ήταν ανέκαθεν ο Νίκος Καζαντζάκης, καθώς είχαμε πολλά βιβλία του στο σπίτι και διάβασα τα περισσότερα έργα του πριν ακόμα τελειώσω το σχολείο. Ο Νίκος Καζαντζάκης για μένα ήταν ένα ανήσυχο πνεύμα με πολλούς υπαρξιακούς προβληματισμούς, με πολλές ευαισθησίες και ήθελε να εξερευνά τον κόσμο και να τον μαθαίνει μέσα από τους ανθρώπους του και όχι ως τουρίστας. Ο τρόπος που αγαπούσε τον Θεό αλλά και τον τόπο του χωρίς να φανατίζεται και να ωραιοποιεί τα πάντα, κοιτάζοντας πάντα την αλήθεια κατάματα, ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του και έχει πολλά να μας διδάξει και σήμερα. Όπως, επίσης, και ότι σήμερα η έννοια του έρωτα και της αγάπης πάει να θεωρηθεί κάτι ρομαντικό που υπάρχει μόνο στα βιβλία. Ο Καζαντζάκης πίστευε όπως και οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι ότι ο Έρωτας και η ανθρώπινη επαφή είναι ότι πιο κοντινό στο θεία ύπαρξή μας μπορούμε να φτάσουμε.
3. Το πρώτο σου βιβλίο είναι το παιδικό παραμύθι ‘‘Λίζα η Μπαλαρίνα’’ από τις Εκδόσεις Φυλάτος. Πες μας για τι πρόκειται και πως εμπνεύστηκες την ιστορία;
Έχω μία ιδιαιτέρη αδυναμία στα ζώα και απολαμβάνω τη σιωπηλή αλλά γεμάτη αγάπη, συντροφιά τους, πάρα πολύ. Το συγκεκριμένο παιδικό διήγημα το εμπνεύστηκα από τον σκύλο μου, τη Λίζα, ένα ημίαιμο μαύρο λαμπραντόρ, η οποία βρέθηκε όταν ήταν ακόμη 2-3 μηνών, εγκαταλελειμμένη στην άκρη ενός δρόμου για να πεθάνει. Από κεί την πήρε μια φιλοζωική οργάνωση και μετά εμείς. Τα μαύρα σκυλιά είναι τα τελευταία που υιοθετούνται και τα πρώτα σε αριθμό σε καταφύγια σε όλο τον κόσμο. Γι’ αυτό ήθελα να γράψω κάτι και να ευαισθητοποίησω τα παιδιά αλλά και τους γονείς στο να υιοθετούν σκυλάκια από τα καταφύγια αντί να αγοράζουν.
4. Είσαι σπουδασμένη Digital Marketer/ Social Media Manager. Πως αυτό βοήθησε την πορεία των εκδομένων έργων σου;
Το πρώτο μου Πτυχίο είναι Ιστορίας Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Από κει πήγα για μεταπτυχιακό με υποτροφία στο Royal Holloway, University of London για Βυζαντινές Σπουδές. Όταν επέστρεψα πήρα δίπλωμα Δημοσιογραφίας από την ΑνΑΔ και αργότερα Δημιουργικής Γραφής από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Καθώς δούλευα ως Δημοσιογράφος σε διάφορα γνωστά μέσα, έζησα την μετάβαση από το έντυπο στο διαδικτυακό και άρχισα να μαθαίνω πράγματα αλλά και να μου αρέσει. Έτσι, έκανα διάφορα online courses και ένα Nanodegree στο Digital Marketing. Η δουλειά μου, μου αρέσει πάρα πολύ γιατί συνδυάζει πολλά πράγματα. Τη δημιουργικότητα, τους στόχους, την επαφή με κόσμο και με βοήθησε στο να προωθώ και τη δουλειά μου σωστά με τα διαδικτυακά μέσα. Γι’ αυτό και το 2014 δημιούργησα τη σελίδα Μικρές Ιστορίες στο Facebook, που ξεκίνησε από το 0 και σήμερα έχει 16,5 εκ. θεάσεις το τρίμηνο σε Ελλάδα και Κύπρο.
5. Θεωρείς πως οι Εκδοτικοί Οίκοι κάνουν γενικά ικανοποιητική δουλειά όσο αφορά την προώθηση των βιβλίων; Τι συμβουλές θα τους έδινες;
Γενικά, τα έσοδα που παίρνει ένας συγγραφέας και τα έξοδα που κάνει για να κυκλοφορήσει ένα βιβλίο, δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι συγγραφείς ξέρουν ότι θα εκδώσουν ένα βιβλίο επειδή τους αρέσει, επειδή θέλουν να αφήσουν κάτι πίσω τους και όχι τόσο για να βγάλουν πολλά λεφτά. Το δύσκολο για μένα μέχρι στιγμής ήταν τα μεταφορικά. Δηλαδή στοιχίζει πολύ να φέρνεις τα βιβλία σου από Ελλάδα και να τα πουλάς ο ίδιος και επιβαρύνει και την τιμή του βιβλίου. Οπότε γι’ αυτό έκανα μια προσπάθεια να στραφώ στην αυτοέκδοση και στο ηλεκτρονικό βιβίλο και νομίζω μέχρι στιγμής πάει καλά.
6. Διατηρείς το προσωπικό σου blog "Μικρές Ιστορίες" όπου στα social media ακολουθούν περισσότεροι από 50Κ αναγνώστες. Μίλα μας λίγο γι' αυτό και τι θεωρείς πως συνέβαλε στην επιτυχία του;
Έιχα πολλά κείμενα στον υπολογιστή μου αδημοσίευτα. Το μόνο μάτι που τα έβλεπε ήταν το δικό μου και δεν ήξερα και ακριβώς τί ήταν αυτό που γράφω, σε ποιο είδος δηλαδή ανήκει και δεν ήξεραν και Φιλόλογοι που ρωτούσα να μου πουν. Δεν ήταν ποίηση, δεν ήταν διηγήματα, δεν ήταν μυθιστορήματα, ήταν κάτι σαν έκφραση σκέψεων. Και δεν ήξερα αν θα είχε απόδοση από τον κόσμο. Ντρεπόμουν λίγο. Μέχρι που ξεκίνησε το Pillowfights στην Ελλάδα και έγινα μέρος της πρώτης συντακτικής ομάδας και τα κείμενα μου είχαν τεράστια απήχηση. Δηλαδή πολύς κόσμος ήξερε το όνομά μου και με διάβαζε, ταυτιζόταν, ένιωθε και επικοινωνούσε μαζί μου. Ήταν, αυτό που λέω σήμερα, ερωτική αρθρογραφία. Όταν είδα ότι έχω ένα τεράστιο κοινό να με ακολουθεί, έδωσα όλη μου τη βάση στο δικό μου Blog Μικρές Ιστορίες και σήμερα έχουμε 59,000 followers και 16,5 εκατ. θεάσεις κάθε τρίμηνο.
7. «Βρες αυτόν που η τρέλα του ταιριάζει με τη δική σου» έχεις γράψει. Ο έρωτας είναι κυρίαρχο θέμα στις Μικρές Ιστορίες. Τι ρόλο παίζει ο έρωτας στη ζωή σου;
Ο έρωτας είναι κινητήριος δύναμη για μένα και το καλύτερο φάρμακο που θεραπεύει το στρες, τη μοναξιά που έχουμε μέσα μας και όλο το μαύρο του μυαλού μας. Μόνο κάποιος που το έχει βιώσει, μπορεί, ίσως, να καταλάβει αυτό που λέω τώρα. Ένα άγγιγμα, ένα φιλί, μια αγκαλιά από τον άνθρωπο που αγαπάς και σε αγαπάει είναι θεραπευτικά. Και ένας άνθρωπος δεν επιλέγει τυχαία έναν άλλον άνθρωπο. Αν προσέξεις πολλά ερωτευμένα ζευγάρια μοιάζουν μεταξύ τους, όχι μόνο εξωτερικά αλλά και εσωτερικά. Έχουν ναι μεν αντιθέσεις στον χαρακτήρα, όμως, κατά βάθος μοιάζουν και συνεννοούνται ακόμη και με μια ματιά. Είναι ο ένας καθρέφτης του άλλου. Ακόμη και ο πόνος που μπορεί να μας προκαλέσει ένας χωρισμός ή μία τοξική σχέση, είναι ένδειξη ότι είμαστε ακόμη άνθρωποι, είναι μια ευκαιρία για ενδοσκόπηση, για να γίνουμε καλύτεροι για τον εαυτό μας και τους άλλους.
8. Να πούμε ότι το μπλοκ διαθέτει e-shop όπου οι αναγνώστες μπορούν να αγοράσουν το ηλεκτρονικό σου βιβλίο «Στον Έρωτα ‘‘Μολών Λαβέ’’». Είναι το τελευταίο σου συγγραφικό έργο. Μίλα μας λίγο για αυτό.
Το ηλεκτρονικό βιβλίο «Στον Έρωτα ‘‘Μολών Λαβέ’’» κυκλόφορησε τον Αύγουστο με ISBN, και πωλείται κανονικά στην ιστοσελίδα www.mikresistories.net όπως ακριβώς κάποιος αγοράζει ρούχα ή οτιδήποτε άλλο από ένα eshop. Είναι ένα βιβλίο 170 σελίδων αδημοσίευτης, ερωτικής αρθρογραφίας, που γράφτηκε τα τελευταία 10 χρόνια. Χωρίζεται σε κεφάλαια και μεταφέρει όλες τις σκέψεις που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος σε όλα τα στάδια του έρωτα από την αρχή μέχρι το τέλος. Έχει, επίσης, μίνιμαλ εικονόγραφηση και διαβάζεται πάντα και παντού, σε κινητό, τάμπλετ, υπολογιστή. Στον τίτλο ήθελα να τονίσω αυτό το ηρωικό στοιχείο που υπάρχει στον έρωτα. Δηλαδή το να πηγαίνεις στον πόλεμο για τον άνθρωπό σου, να τολμάς, να τα δίνεις όλα και να είσαι περήφανος που το έκανες, γιατί ακόμη κι αν νιώθεις ότι έχασες, δεν έχασες ποτέ. Επίσης, επειδή αγαπώ πολύ την ιστορία και την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία και πάντα χρησιμοποιώ παράδειγματα από αυτήν.
9. Ετοιμάζεις κάτι νέο;
Συνεχώς γράφω. Μπορεί να σταματήσω οτιδήποτε κάνω για να γράψω. Οπότε το πιο πιθανόν σύντομα να εκδώσω και ένα νέο βιβλίο. Ίσως και σε έντυπη μορφή γιατί όλοι αγαπάμε τον έντυπο, όσο κι αν είμαστε προσκολλημένοι μπροστά από μια οθόνη. Τα έξοδα φυσικά θα είναι πολύ περισσότερα από τη συντήρηση μιας ιστοσελίδας, όμως, ελπίζω ότι με τη στήριξη αυτών που κατανοούν και αγκαλιάζουν αυτό που κάνω, θα τα καταφέρουμε.
10. Το μότο της ζωής σου;
Κάποιο συγκεκριμένο μότο δεν έχω. Συνεχώς αλλάζω και εξελίσσομαι ως άνθρωπος, οπότε κάτι που είχα ως μότο μου χτες μπορεί να μην το έχω σήμερα. Έχω ως βασική αρχή, όμως, ότι πάντα πρέπει να κάνουμε το καλό, να συμβάλλουμε με τις πράξεις μας για ένα καλύτερο κόσμο και να αγαπάμε. Η αγάπη είναι η επανάσταση. Μόνο έτσι θα κάνουμε αυτό τον κόσμο καλύτερο. Να μάθουμε τις νέες γενιές να αγαπάνε τον Άνθρωπο περισσότερο από την ομάδα τους, περισσότερο από το κόμμα τους, περισσότερο από την πατρίδα τους, περισσότρεο από την εξουσία και τα λεφτά. Να τους μάθουμε να είναι πραγμάτικα ελεύθεροι, να έχουν κριτική σκέψη και να υπερασπίζονται αυτή τους την ελευθερία με κάθε τρόπο, γιατί έτσι υπερασπίζονται την κοινωνία στην οποία ζουν και τον κόσμο ολόκληρο.