Ο Édouard Manet (1832–1883) ήταν Γάλλος ζωγράφος και ένας από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες του 19ου αιώνα, καθοριστικός στη μετάβαση από τον ρεαλισμό στον ιμπρεσιονισμό. Τα έργα του αμφισβήτησαν τους συμβατικούς κανόνες στην τέχνη και προκάλεσαν διαμάχες ανάμεσα στους εικαστικούς. H επιρροή του στη Μοντέρνα Τέχνη είναι αναμφισβήτητη, καθώς η χρήση τολμηρών χρωμάτων και η σύγχρονη θεματολογία του έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της τέχνης. Το έργο του βοήθησε να ανοίξει ο δρόμος για τον ιμπρεσιονισμό, τον μετα-ιμπρεσιονισμό και τα μεταγενέστερα κινήματα του 20ού αιώνα.
Ο Εντουάρ Μανέ γεννήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 1832 στο Παρίσι της Γαλλίας, αν και ανέπτυξε πάθος για τις τέχνες από πολύ νωρίς, ο πατέρας του είχε άλλα σχέδια για το μέλλον του. Τον αναγκάσε να πλεύσει στο Ρίο ντε Τζανέιρο, για να μπορέσει να γίνει μέλος του Ναυτικού, ωστόσο απέτυχε στις εξετάσεις, προς μεγάλη απογοήτευση του πατέρα του. Ο Μανέ βρήκε υποστήριξη από τον θείο του Edmond Fournier για να ακολουθήσει αυτόν τον τομέα, όπου οι δυο τους επισκέφτηκαν το Λούβρο και βρήκε μεγαλύτερη έμπνευση για να βελτιώσει τις καλλιτεχνικές του δεξιότητες. Το 1845, αποφάσισε να εγγραφεί σε εικαστική σχολή καθώς τον ενθάρρυνε ο θείος του και αργότερα του δόθηκε η ευκαιρία να ασχοληθεί με την καλλιτεχνική εκπαίδευση υπό την επίβλεψη του Thomas Couture.
Ο Μανέ για να διευρύνει περαιτέρω τις γνώσεις και τις καλλιτεχνικές του δεξιότητες ταξίδεψε σε πολλά μέρη του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Ιταλίας, της Ολλανδίας και της Γερμανίας. Οι περιπέτειές του επηρέασαν την αντίληψή του για διάφορες μορφές τέχνης και στυλ και συνδέθηκε περισσότερο με τον ιμπρεσιονισμό και αλλά τα πρώτα έργα του Μανέ επηρεάστηκαν από τη ρεαλισμό όπως το ακόλουθο:
Το 1856 ο Μανέ άνοιξε το δικό του στούντιο τέχνης, ενώ μετά το θάνατο του πατέρα του το 1862, παντρεύτηκε τη Susan Leenhoff το 1863 σε μια προτεσταντική εκκλησία. Η ολλανδικής καταγωγής σύζυγος του ήταν και δασκάλα πιάνου και είχε σχέση δέκα χρόνια με τον καλλιτέχνη πριν παντρευτούν.
Ο Μανέ ζωγράφισε αρκέτες φορές τη συζυγο του και ένας από αυτούς τους πίνακες είναι το The Reading (1873). Ενώ ο γιος της , Leon Leenhoff από άλλο πατέρα πόζαρε συχνά για τον Μανέ, όπως στο έργο Boy Carrying a Sword (1861).
Δες τα έργα πιο κάτω:
Ο πίνακας του The Spanish Singer (1860) τον βοήθησε να γίνει δεκτός για πρώτη φορά στο Σαλόνι του Παρισιού το 1861.
Δες το έργο πιο κάτω:
Όταν καταστάλαξε στο προσωπικό του στυλ, ο πίνακας του Le Déjeuner sur l’herbe (1863), ο οποίος προκάλεσε σκάνδαλο στο Σαλόνι του Παρισιού ήταν ένα από τα πρώτα σημαντικά σημάδια της αψήφισής του στα ακαδημαϊκά πρότυπα. Ο πίνακας απεικονίζει μια γυμνή γυναίκα που κάνει πικνίκ με δύο πλήρως ντυμένους άντρες, αμφισβητώντας τις παραδοσιακές αναπαραστάσεις του γυμνού και των κοινωνικών κανόνων.
Δες το έργο πιο κάτω:
Η αναγνώριση του ως καλλιτέχνης ήρθε αργά για τον Μανέ καθως αντιμετώπισε σκληρή κριτική κατά τη διάρκεια της ζωής του, Το 1864, ο Manet υπέβαλε περισσότερα από τα έργα του στο Σαλόν του Παρισιού, ωστόσο όλα αυτά επικρίθηκαν σκληρά από συναδέλφους καλλιτέχνες και διανοούμενους. Ο πίνακας του με τίτλο The Dead Christ and the Angels (1864) δεν εντυπωσίασε λόγω έλλειψης κοσμιότητας. Η έλλειψη πνευματικότητας και ρεαλιστικών τόνων στον πίνακα δεν έτυχε της έγκρισης των περισσότερων κριτικών.
Δες το έργο πιο κάτω:
Τα ίδια σχόλια έγιναν και για τα άλλα έργα του, ιδιαίτερα εκείνα που απεικόνιζαν σύγχρονες σκηνές. Άλλο έργα του που αμφισβητούσε τα παραδοσιακά πρότυπα είναι το Olympia (1865), που απεικονίζει μια ξαπλωμένη γυμνή γυναίκα να κοιτάζει απευθείας τον θεατή. Αυτός ο πίνακας έσπασε από την παράδοση απεικονίζοντας μια πιο συγκρουσιακή, σύγχρονη γυναίκα (πιθανόν πόρνη), παρά μια εξιδανικευμένη κλασική φιγούρα.
Δες το έργο πιο κάτω:
Ένα από τα μεταγενέστερα έργα του Μανέ και ίσως το τελευταίο του είναι το A Bar at the Folies-Bergère (1882), το οποίο παρουσιάστηκε στο Σαλόν του Παρισιού το 1882. Δείχνει μια γυναίκα πίσω από ένα μπαρ σε ένα δημοφιλές νυχτερινό κέντρο διασκέδασης του Παρισιού, που προσφέρει έναν προβληματισμό για τη σύγχρονη αστική ζωή.
Δες το έργο πιο κάτω:
Το 1881 ο Μανέ έλαβε το βραβείο Légion d’honneur (Λεγεώνα της Τιμής) από τη γαλλική κυβέρνηση και ήταν μια από τις υψηλότερες μορφές αναγνώρισης που έλαβε σε όλη του τη ζωή. Από το 1880, ο ζωγράφος υπέφερε από σοβαρές ιατρικές παθήσεις, ετσι αποφάσισε να νοικιάσει μια βίλα στην πιο ήσυχη πλευρά των προαστίων του Παρισιού. Παρέμεινε παθιασμένος με την τέχνη ακόμη και μέχρι τον πρόωρο θάνατό του το 1883 σε ηλικία μόλις 51 ετών.Τα γνωστά σωζόμενα έργα του, όπως καταγράφηκαν το 1975 από τους ιστορικούς τέχνης, Denis Rouart και Daniel Wildenstein, περιλαμβάνουν 430 ελαιογραφίες, 89 παστέλ και περισσότερα από 400 έργα σε χαρτί.
Ο Εντουάρντ Μανέ άφησε πίσω του μια φήμη που θα τον καθόριζε για πάντα ως τον πρώτο από τους μοντέρνους ζωγράφους και έναν τολμηρό καλλιτέχνη με επιρροή.
Δες και άλλα έργα του Eduard Manet στην επίσημη ιστοσελίδα του.
