H Γερμανική Λογοτεχνία περιλαμβάνει τα γραπτά έργα των γερμανόφωνων λαών της κεντρικής Ευρώπης, καθώς η Γερμανία δεν έγινε ένα σύγχρονο έθνος-κράτος όπως την ξέρουμε σήμερα μέχρι και το 1871. Η προηγούμενη ιστορία των διαφόρων γερμανικών κρατών χαρακτηρίζεται από πολέμους, θρησκευτικές αναταραχές και περιόδους οικονομικής παρακμής. Αυτή η εξέλιξη διαφοροποιεί τη γερμανική λογοτεχνία από άλλες εθνικές λογοτεχνίες, όπως της Γαλλίας και της Αγγλίας που γνώρισαν αδιάκοπη ‘‘λάμψη’’ από τον Μεσαίωνα έως τη σύγχρονη εποχή. H γερμανική λογοτεχνία γνώρισε τρεις περιόδους καθιερωμένου μεγαλείου: τον υψηλό Μεσαίωνα (περ. 1160–περ. 1230), τη στροφή του 18ου στον 19ο αιώνα (η «εποχή του Γκαίτε») και την αλλαγή του 19ου έως την 20η.
Με βάση την πλατφόρμα Goodreads, σας παρουσιάζω τρία από τα πιο σπουδαία βιβλία της Κλασικής Γερμανικής Λογοτεχνίας, που διαβάζονται μέχρι σήμερα και επηρέασαν την λογοτεχνία παγκόσμια:
- «Τα πάθη του νεαρού Βέρθερου»
(γερμανικά: «Die Leiden des jungen Werthers»)
Πρόκειται για ένα επιστολογραφικό μυθιστόρημα του Johann Wolfgang von Goethe (1749-1832) που δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1774 και ακολούθησε μία αναθεωρημένη έκδοση του το 1787. Ήταν ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα της περιόδου Sturm und Drang (ελληνικά: Θύελλα και Ορμή) στη γερμανική λογοτεχνία και επηρέασε το μεταγενέστερο ρομαντικό κίνημα. Το κίνημα «Θύελλα και Ορμή» πρόκειται για ένα λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό κίνημα στη Γερμανία στα τέλη του 18ου αιώνα, επηρεασμένο από τον λογοτέχνη Jean-Jacques Rousseau (1712-1778) και χαρακτηρίζεται από την έκφραση συναισθηματικής αναταραχής και την απόρριψη των νεοκλασικών λογοτεχνικών κανόνων. Ο Goethe, ηλικίας 24 ετών τότε, ολοκλήρωσε τον έργο σε πεντέμισι εβδομάδες, γράφοντας εντατικά από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Μάρτιο του 1774. Η δημοσίευση του βιβλίου έθεσε αμέσως τον συγγραφέα ανάμεσα στις κορυφαίες διεθνείς λογοτεχνικές προσωπικότητες και παραμένει το πιο γνωστό από τα έργα του.
Το μυθιστόρημα αποτελείται από βιογραφικά και αυτοβιογραφικά γεγονότα του συγγραφέα. Η πλοκή έχει να κάνει με την ακραία ανταπόκριση ενός νεαρού άνδρα στην ανεκπλήρωτη αγάπη, που παρουσιάζεται ως μια συλλογή επιστολών που έγραψε ο Werther, ένας νεαρός καλλιτέχνης με ευαίσθητο και παθιασμένο ταμπεραμέντο. Αξίζει να σημειωθεί πως το μυθιστόρημα διασκευάστηκε ως όπερα από τον Jules Massenet το 1892.
2. «Η Μεταμόρφωση»
(γερμανικά: «Die Verwandlung»)
Πρόκειται για το γερμανόφωνο μυθιστόρημα του Τσεχοεβραίου συγγραφέα Franz Kafka (1883-1924) και αποτελεί μυθοπλασία τρόμου με αλληγορική σημασία. H Μεταμόρφωση είναι από τα πιο γνωστά έργα του Kafka και αφηγείται την ιστορία του πωλητή Γκρέγκορ Σάμσα, ο οποίος ξυπνά ένα πρωί και μεταμορφώνεται ανεξήγητα σε ένα τεράστιο έντομο. Η νουβέλα έχει συζητηθεί ευρέως μεταξύ των κριτικών λογοτεχνίας, οι οποίοι έχουν προσφέρει ποικίλες ερμηνείες. Στη λαϊκή κουλτούρα και τις προσαρμογές της νουβέλας, το έντομο συνήθως απεικονίζεται ως κατσαρίδα.
Το βιβλίο αποτελείται από περίπου 70 σελίδες και είναι χωρισμένο σε 3 κεφάλαια. Η ιστορία δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1915 στο τεύχος Οκτωβρίου του μηνιαίου περιοδικού Die weißen Blätter υπό την επιμέλεια του René Schickele, ενώ η πρώτη έκδοση σε μορφή βιβλίου εμφανίστηκε τον Δεκέμβριο του 1915. Η Μεταμόρφωση αποτελεί την μεγαλύτερη από τις ιστορίες που έχει γράψει ο Franz Kafka, ο σπουδαιότερος μοντερνιστής γερμανόφωνος πεζογράφος που υπήρξε ποτέ, βάση των κριτικών λογοτεχνίας.
3. «Ο λύκος της στέπας»
(γερμανικά:«Der Steppenwolf»)
Πρόκειται για το δέκατο μυθιστόρημα του Γερμανού-Ελβετού συγγραφέα και κατόχου Βραβείου Νόμπελ του 1946, Hermann Hesse (1877-1962). Ο Λύκος της Στέπας εκδόθηκε το 1927 και ήταν το μυθιστόρημα που χάρισε στον Hesse παγκόσμια αναγνώριση. Το βιβλίο μεταφράστηκε για πρώτη φορά στα αγγλικά το 1929. Η ιστορία σε μεγάλο βαθμό αντικατοπτρίζει τον πνευματικό κόσμο του συγγραφέα μέσα από την υπόσταση του πρωταγωνιστή, ο οποίος αντιμετωπίζει βαθιά πνευματική κρίση. Η πλοκή έχει να κάνει με τη ζωή ενός μοναχικού ανθρώπου του Χάρρυ Χάλλερ, που κυριευμένος από σκέψεις και την αδυναμία να προσαρμοστεί στην ανέμελη μεσοαστική κοινωνία, έρχεται αντιμέτωπος με το ενδεχόμενο της αυτοκτονίας ως έσχατη λύση. Ωστόσο, γνωρίζοντας την ανέμελη αλλά και απατηλή Ερμίνε θα νιώσει τα ψήγματα μιας πιθανής ευτυχίας. Διχασμένος ανάμεσα στην ύλη και στο πνεύμα, προσπαθεί να ανακαλύψει τη βαθύτερη φύση του και να συμφιλιωθεί με τους ανθρώπους και τη ζωή.
Αξίζει να ειπωθεί, πως το μυθιστόρημα διασκευάστηκε σε ομότιτλη ταινία το 1974, σε σκηνοθεσία του Fred Haines.
