Παγκύπρια έκθεση μελών ΕΚΑΤΕΚ «Αποθήκες – Έννοιες του Περίκλειστου» στο Δημοτικό Κέντρο Τεχνών Λεμεσού 

Ο ρόλος της «Αποθήκης» ως εγκιβωτισμός πολύτιμων αγαθών και ειδών πρώτης ανάγκης για κοινωνική ή/και εμπορική χρήση, αλλά και όχι μόνον, είναι συνυφασμένος με την έννοια του «Περίκλειστου χώρου» και την γενική ιδέα περί «Περίκλειστου Εαυτού» ως ένα ενιαίο, συμπαγές σύνολο συλλογισμών κατά τις εφαρμογές του, με οντολογικές ρίζες. Η «Αποθήκη», αποτελεί πάντα μία ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική κατασκευή, διαχρονικά, όχι μόνο επειδή ενσωματώνει τις ιδιότητες αυτών των συλλογισμών με καινοτομία και τεχνολογία αιχμής ανάλογη με την εποχή της, αλλά και επειδή, σκοπός της είναι να δημιουργηθεί η ιδιαίτερη συνθήκη κλίματος, θερμοκρασίας, φωτεινότητας, ταξινόμησης και εξασφάλισης, η οποία, θα διευκολύνει την διατήρηση, την συντήρηση και την διαφύλαξη ευαίσθητων αγαθών, μεταξύ αυτών και των έργων τέχνης, προκειμένου τούτα να μεταδοθούν και να διαδοθούν περαιτέρω. Η έννοια του «Περίκλειστου» καθώς και η μεταφορική χρήση και κατασκευή της «Αποθήκης», εφαρμόζονται και τις συναντούμε σε πλείστες ανθρώπινες εφαρμογές κατασκευών. Όπως για παράδειγμα στην θρησκεία, την πολιτική, την οικονομία, κλπ. Το «περίκλειστο έδαφος», λόγου χάρη, είναι έννοια που πρωτοεμφανίστηκε στην διπλωματία και καθορίζει το διαμοιρασμό και την διαχείριση του εδάφους των χωρών μεταξύ τους, εντός της σφαίρας επιρροής τους. Στην Κύπρο, έχουμε δύο περιπτώσεις «περίκλειστου εδάφους», την Ξυλοτύμπου και την Ορμήδεια. Τα δύο χωριά, παρόλο που ανήκουν στην Κυπριακή Δημοκρατία, τα εδάφη τους είναι υπό βρετανική εποπτεία, καθώς εμπίπτουν στις βρετανικές διατάξεις για τις βάσεις της Δεκέλειας και του Ακρωτηρίου από το 1960 και εξαρτώνται και υπάγονται ως εδάφη σε αγγλικό καθεστώς και νομοθεσία.

Στην παρούσα έκθεση του Επιμελητηρίου Καλών Τεχνών Κύπρου (ΕΚΑΤΕK) στο Δημοτικό Κέντρο Τεχνών Λεμεσού – Αποθήκες Παπαδάκη, ο διευθυντής του Κέντρου και επιμελητής της έκθεσης, Γιώργος Ταξιαρχόπουλος, χρησιμοποιεί εικαστικά τους όρους: «Αποθήκη» και «Περίκλειστο» ως θέμα της έκθεσης για να διερευνήσει την επιρροή τους και τους συμβολισμούς που αυτοί μεταδίδουν στην καθημερινή μας ζωή. Δημιουργώντας μία μεγάλης κλίμακας εικαστική εγκατάσταση, ως ένα ενιαίο συλλογικό έργο περίκλειστου χαρακτήρα, υπονοώντας το περίκλειστο ως σύμβολο στην Τέχνη ο Ταξιαρχόπουλος και τα μέλη του ΕΚΑΤΕΚ που συμμετέχουν με τα έργα τους μας καλούν να σκεφθούμε τον σύγχρονο περίκλειστο «Εαυτό μας» με όρους καλλιτεχνικούς. «- Γεγονός, που συνδέει άμεσα τον ρόλο του καλλιτέχνη στην κοινωνία με τον ρόλο του εκφραστή, ερευνητή και δημιουργού του Πολιτισμού και της Παράδοσης, της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, για τη διατήρηση και την μετάδοση των πολιτιστικών αξιών και των πολιτισμικών επιτευγμάτων στις επόμενες γενεές. Για την καλυτέρευση της διαβίωσής των καλλιτεχνών, του συμπλέγματος αξιών και των κοινωνιών που εκείνοι υπηρετούν, πρακτικά και αισθητικά, για την ενίσχυση της ταυτότητάς μας και την σύσφιξη των ρόλων και των σχέσεως μας εντός της Κοινωνίας, με θεμέλια την καινοτομία, την έρευνα, την εκπαίδευση, την ιστορική μνήμη, το κάλλος και τον ανθρώπινο παράγοντα ως θεατρικότητα και αφήγηση», αναφέρει μεταξύ άλλων ο Γιώργος Ταξιαρχόπουλος για την επιμέλεια του στην έκθεση «Αποθήκες – Έννοιες του Περίκλειστου» και την συνεργασία του με το ΕΚΑΤΕΚ.

Γιώργος Ταξιαρχόπουλος, Καλλιτεχνικός Διευθυντής Δημοτικού Κέντρου Τεχνών Λεμεσού – Αποθήκες Παπαδάκη.