Κάθε θηλυκό έχει την επιλογή της φύσης να είναι μάνα. Η θηλυκή αρκούδα όπως η γάτα, το ίδιο και η γυναίκα. Η διαφορά με τη γυναίκα είναι ότι εκτός από την επιλογή της φύσης του αν θα κυοφορούσε ή όχι είναι η περίφημη δική της επιλογή να τεκνοποιήσει. Κι αφού γίνουν οι δύο επιλογές – της φύσεως και η δική της, είναι πια η ζωοποιός δύναμη της ζωής. Η μεγάλη μητέρα θέα στον αρχαίο πολιτισμό, η μητέρα γη που παράγει ζωή.
Είτε το επιλέγει είτε όχι αποτελεί το ίνδαλμα για το παιδί της, η αγάπη στα λόγια, στο άγγιγμα, ο σεβασμός, η φροντίδα, είτε το αντίθετο, η βιαιότητα, οι προκαταλήψεις, η παραμέληση εγγράφονται στον ψυχισμό του παιδιού για πάντα.
Βαρύς και ανεξίτηλος ο ρόλος της κάθε μάνας είναι το μέλλον τούτης της γης. Αν φέρει στον νέο κόσμο άτομα με ενσυναίσθηση, αγάπη, κατανόηση και σεβασμό, τότε το καθήκον της ζωής της έχει επιτευχθεί στο έπακρο. Κι αν συμβεί το αντίθετο, βαρύς ο ρόλος της στην κοινωνία. Κάθε παιδί είναι καθρέφτης της δικής της φωνής.
Κι οι γυναίκες που δεν έχουν επιλέξει τη μητρότητα ή δεν τους έχει αυτή επιλέξει μπορούν να είναι μητέρες στα κατοικίδια τους, στους ηλικιωμένους γονείς τους, στον κήπο τους, σε οτιδήποτε φροντίζουν με αγάπη.
Γιατί η μητρότητα δεν είναι μόνο βιολογική, αλλά είναι ιδιότητα. Και την φέρουν τα θηλυκά τούτης της γης στις πράξεις και την ιδεολογία τους.
Μπορείς να είσαι μάνα στα παιδιά σου, στα φυτά ή στους φίλους σου.
Μάνα είναι κάθε δημιουργική δύναμη της ζωής που φέρει αγάπη.
Και κάνοντάς το ακόμα πιο πλατύ μάνα είναι και κάθε πατέρας που στέκεται δίπλα στα τέκνα του, κοινωνός της ζωής. Γιατί υπάρχουν και γυναίκες μάνες που ποτέ δεν υπήρξαν μητέρες στα παιδιά τους.
Χρόνια πολλά, λοιπόν, στην ιδιότητα της μάνας, εύχομαι ολόψυχα δύναμη και αντοχή στις χαροκαμένες μάνες, εκείνες του πολέμου, της προσφυγιάς και της πείνας που θερίζει τα παιδιά τους.
