Όλο τον κόσμο κι αν γύρισα πάντα με τραβούν οι ρίζες μου στο Πάσχα στο χωριό.
Τι κι αν είδα τους μεγάλους γοτθικούς ναούς και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, τίποτα δεν είχε την ίδια αίγλη με ένα Πάσχα σε κυπριακό χωριό.
Η ανυπομονησία αρχίζει από την ώρα που η δουλειά σου κλείνει και σκέφτεσαι τις ετοιμασίες που πρέπει να κάνεις. Μην ξεχάσεις τα ρούχα για κάθε εποχή, αφού μπορεί να πας άνοιξη, να βρεις καλοκαίρι που θα το γυρίσει σε χειμώνα τη στιγμή της Αναστάσεως. Σκέφτεσαι το τρέμουλο απ’ το κρύο με το “Χριστός Ανέστη” και τον εκκωφαντικό κρότο από τα πυρομαχικά των συγχωριανών.
Έτσι είναι, τα κενά δοχεία κάνουν τον μεγαλύτερο κρότο.
Κι ύστερα αρχίζει το ταξίδι προς την ύπαιθρο. Αρχίζεις να απομακρύνεσαι από το αστικό τοπίο και παρόλο που δεν φεύγεις από τη Νέα Υόρκη ένα σκίρτημα το νιώθεις καθώς κατευθύνεσαι προς το “Πάσχα στο χωριό”. Γιατί δεν είναι απλά ένας προορισμός, αλλά ολάκερη εποποιία.
Οι καρικατούρες των προσώπων που φωτίζονται από τα καντήλια στην εκκλησιά, τα νέα που μαθαίνεις αναγκαστικά από τη μάνα σου, ποιος πέθανε, ποιος χώρισε και ποιος συζεί.
Οι τσακωμοί των χωριανών για γελοίες υποθέσεις.
Να μην ξεχάσω τον “ΚΟΥΤΤΟΥΚΟ”. Πιο πολλούς συγχωριανούς μαζεμένους είδα εκεί, παρά σε οποιαδήποτε πολιτιστική συγκέντρωση. Βαράνε κόρνες και πετάνε πυροτεχνήματα για να κουβαλήσουν τα ξύλα για τη μεγάλη φωτιά. Το γεγονός της χρονιάς είναι αυτό. Εκτυπώνουν μπλουζάκια με λογότυπα για τον ΚΟΥΤΤΟΥΚΟ.
Στέκεσαι αποχαυνωμένος στη μέση της εκκλησίας, κοιτάς τα πρόσωπα και λες, πώς συγχώρεσε ο ένας τον άλλον. Πώς καταφέρνουν να ζουν αρμονικά μαζί.
Σε φωνάζει μια θεία μέσα από το πλήθος. Σε σφίγγει και νιώθεις οικεία και ζεστά.
Τρως ασυνάρτητα κι ασύστολα και προσπαθείς να χωρέσεις ένα Πάσχα στο στομάχι σου, εκτός απ’ την καρδιά σου.
Τις φροντίδες της μάνας σου, τον σιωπηλό θαυμασμό του κυρού σου, την αγαθότητα ορισμένων χωριανών…
Τη φύση με το κελάρυσμα απ’ το ποτάμι, το κελάηδημα των πουλιών τα πρωινά και των βατράχων τα βράδια.
Τη σιωπή όταν φεύγουν οι βάρβαροι που ήρθαν να βιάσουν την Ανάσταση με τις κροτίδες.
Να χωρέσεις στην καρδιά σου άλλο ένα Πάσχα στο χωριό!
