Ο συγγραφέας, η υποτιμημένη απασχόληση.
Ο αργόσχολος, ο αιθεροβάμων, αυτός που δεν πατά στη γη.
Αυτός που κρατάει σημειώσεις παντού για κάτι που τον ενέπνευσε.
Άνθρωπος που πατάει κάποτε στη γη, αλλά υπάρχουν και στιγμές που αιωρείται.
Κάποτε, νιώθει βέβαιος για την απασχόληση του. Ενώ άλλες φορές τον κατατρώει η ανασφάλεια.
Περήφανος για τη γραφή του αναζητεί να επικοινωνήσει με τον άνθρωπο, με κάθε άνθρωπο κι αν θες με την ανθρώπινη φύση.
Συγγραφέας, ένα πλάσμα που αγωνιά.
Έχει μια αγωνία τούτη η κατάθεση ψυχής στο άψυχο χαρτί. Που μάχεται να το ζωντανέψει με την πένα του.
Κι είναι υποτιμημένος ο αγώνας του.
Δεν τον αναγνωρίζουν όλοι. Μα δεν γράφει για να αναγνωριστεί!
Γράφει για να επι- κοινωνήσει!
Και το κατορθώνει, το κατορθώνει κάθε φορά που αιχμαλωτίζει στην πένα του, τα ανθρώπινα πάθη!
Τα υποτάσσει και σε μια εκφραστική γραφή τα προσφέρει πιο εξανθρωπισμένα στον αναγνώστη.
Ο συγγραφέας που εξημερώνει τα πάθη με την πένα του!