Ο ιμπρεσιονισμός είναι ένα σημαντικό κίνημα που πρώτα εκδηλώθηκε στη ζωγραφική και αργότερα στη μουσική κυρίως στη Γαλλία στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα. Η ιμπρεσιονιστική ζωγραφική περιλαμβάνει το έργο που δημιουργήθηκε μεταξύ 1867 και 1886 περίπου από μια ομάδα καλλιτεχνών που μοιράζονταν ένα σύνολο σχετικών προσεγγίσεων και τεχνικών. Ο ιμπρεσιονισμός αναπτύχθηκε από τον Claude Monet και άλλους καλλιτέχνες με έδρα το Παρίσι. Το πιο εμφανές χαρακτηριστικό του ιμπρεσιονισμού στη ζωγραφική ήταν μια προσπάθεια ακριβούς και αντικειμενικής καταγραφής της οπτικής πραγματικότητας από την άποψη των παροδικών εφέ φωτός και χρώματος.
Αντί να ζωγραφίζουν σε ένα στούντιο, οι ιμπρεσιονιστές ανακάλυψαν ότι μπορούσαν να αποτυπώσουν τα στιγμιαία και παροδικά αποτελέσματα του ηλιακού φωτός δουλεύοντας γρήγορα, μπροστά στα θέματά τους, στον ανοιχτό αέρα (γαλλικός όρος: en plein air) και όχι σε ένα στούντιο. Η πρώτη ομαδική ιμπρεσιονιστική έκθεση έγινε στο Παρίσι το 1874 και περιλάμβανε έργα του Monet, Auguste Renoir, Edgar Degas και Paul Cezanne. Ο πίνακας του Monet, Impression Sunrise (1872) τους χάρισε το αρχικά χλευαστικό όνομα «Ιμπρεσιονιστές» από τον δημοσιογράφο Louis Leroy που έγραψε στο σατιρικό περιοδικό Le Charivari το 1874. Επτά άλλες εκθέσεις πραγματοποιήθηκαν στη συνέχεια κατά διαστήματα μέχρι το 1886.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου οι ιμπρεσιονιστές καλλιτέχνες συνέχισαν να αναπτύσσουν τα δικά τους προσωπικά και ατομικά στυλ. Όλοι, ωστόσο, επιβεβαίωσαν στο έργο τους τις αρχές της ελευθερίας της τεχνικής, μιας προσωπικής μάλλον παρά μιας συμβατικής προσέγγισης του θέματος και της αληθινής αναπαραγωγής της φύσης.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1880 η ομάδα των ιμπρεσιονιστών είχε αρχίσει να διαλύεται καθώς κάθε ζωγράφος κυνηγούσε όλο και περισσότερο τα δικά του αισθητικά ενδιαφέροντα και αρχές. Στη σύντομη ύπαρξή του, ωστόσο, είχε πραγματοποιήσει μια επανάσταση στην ιστορία της τέχνης, παρέχοντας μια τεχνική αφετηρία για τους μεταϊμπρεσιονιστές καλλιτέχνες.
Άλλοι βασικοί καλλιτέχνες του ιμπρεσιονισμού ήταν οι Camille Pissarro και Berthe Morisot και τον Edouard Manet επίσης συχνά να συνδέεται με το κίνημα. Αν και κατάγεται από τη Γαλλία, ο ιμπρεσιονισμός είχε μεγάλη επιρροή στο εξωτερικό. Οι βασικοί Βρετανοί ιμπρεσιονιστές περιλάμβαναν τον Walter Richard Sickert και τον Wilson Steer.
