Ξέρεις τι σκεφτόμουν; Πως τα σημεία στίξης, δεν χρησιμοποιούνται μόνο στα γραπτά μας για να είμαστε σωστοί, σε γραμματική και σύνταξη. Το ίδιο κάνουμε και στη ζωή μας, στην καθημερινότητά μας. Βάζουμε κόμμα, όταν δίνουμε μια δεύτερη ευκαιρία, όταν δεν είμαστε ακόμα σίγουροι για το αποτέλεσμα, όταν σταματάμε για να πάρουμε μια ανάσα ζωής, τη στιγμή που όλα μέσα μας μπλοκάρουν και μπερδεύονται. Βάζουμε τελεία όταν βρίσκουμε τη δύναμη να ολοκληρώσουμε μια υπόθεση, όταν μέσα μας όλα είναι πια ξεκάθαρα, όταν σηκώνουμε ψηλά το ανάστημά μας, βλέποντας το τοπίο να λάμπει. Βάζουμε τελεία και παύλα, όταν είμαστε έτοιμοι να γυρίσουμε σελίδα, όταν γεννιέται μέσα μας η ανάγκη να ξεκινήσουμε να γράφουμε ένα νέο κεφάλαιο γεμάτο στιγμές, εμπειρίες, κόμματα, τελείες και παύλες! Ο κύκλος της ζωής όπως βλέπετε, δεν διαφέρει από τον κύκλο της γραμματικής. Οι κανόνες είναι αυτοί που ορίζουν την ουσία, χωρίζοντας με μικρά διάφανα παραβάν, τους χρόνους, σε ενεστώτα, αόριστο, παρατατικό ή μέλλοντα!
Δίνοντας μια δεύτερη ευκαιρία σε εκείνους για τους οποίους δεν υπήρξες ποτέ η πρώτη επιλογή, εσύ, ή οι ανάγκες σου, να ξέρεις πως μόνο ζημιά θα αποφέρει. Αυτός που έχει το θράσος να σε προδώσει ή να σε πληγώσει, θα το ξανακάνει με μεγάλη ευκολία, με τη δική σου συναίνεση μόνο και μόνο, επειδή σε θεωρεί δεδομένη / δεδομένο. Μη γελιέσαι λοιπόν! Σου αξίζει καλύτερη μεταχείριση. Θέλεις δίπλα σου, ανθρώπους που έχουν από μόνοι τους τη διάθεση να ζωγραφίσουν την αγάπη μέσα σου. Άνευ όρων, χωρίς αλλαγές και μεταποιήσεις φερμουάρ.
Και μια που μιλάμε για δεύτερες ευκαιρίες, να σου πω πως οι άνθρωποι συχνά μπερδεύουν τη δεύτερη ευκαιρία με την παράταση. Παρατείνουν δηλαδή τον χρόνο για να έχουν την ευκαιρία να συνεχίσουν αθόρυβα, να κάνουν τα ίδια σφάλματα, με μικροαλλαγές, δήθεν προς το καλύτερο, πιο εκλεπτυσμένα, αλλά το ίδιο πονηρά. Αυτό, δεν αποτελεί δεύτερη ευκαιρία, αποτελεί στα σίγουρα, μια τεράστια βλακεία.
Η δεύτερη ευκαιρία, είναι ύπουλη και δυνατή. Δεν τη δίνεις με ελαφρά τη καρδία, επειδή κάποιος απλά χρειάζεται να βολευτεί.
