Το μυθιστόρημα “Περηφάνια και προκατάληψη”, ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της αγγλικής λογοτεχνίας, είναι πολυεπίπεδο και, ως εκ τούτου, πολλαπλώς ερμηνεύσιμο. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως «κωμωδία ηθών» της τάξης των μεσαίων γαιοκτημόνων της Αγγλίας, προς τα τέλη του 18ου, αρχές του 19ου αιώνα, ως ρεαλιστικό «οικογενειακό μυθιστόρημα» ή ως μαρτυρία της μετάβασης της κοινωνίας της Αντιβασιλείας προς τον σύγχρονο κόσμο.
Πάνω απ’ όλα, όμως, πρόκειται για μια μελέτη της μοίρας της γυναίκας σε μια κοινωνία που ήταν ανίκανη να την αντιμετωπίσει ως άνθρωπο με κρίση, απόψεις, επιλογές, με ανδρικά δηλαδή, για την εποχή, χαρακτηριστικά. Μπορεί η αγάπη και η αφοσίωση να ανθήσουν εκεί που κάποτε υπήρχε ο θυμός και το μίσος, η περηφάνια και η προκατάληψη; Η Τζέιν και η Ελίζαμπεθ, οι μεγαλύτερες κόρες της οικογένειας Μπένετ, προσπαθούν να ανακαλύψουν την ευτυχία και τον έρωτα μέσα στους κοσμικούς κύκλους της επαρχιακής Αγγλίας, στις αρχές του 19ου αιώνα. Σύντομα, όμως, θα διαπιστώσουν ότι το μονοπάτι της αγάπης και της ευτυχίας είναι σπαρμένο με εμπόδια. Ιδιαίτερα, όταν οι ίδιοι οι ήρωες είναι υπερβολικά περήφανοι για να ξεπεράσουν τις προκαταλήψεις τους και να παραδεχτούν τα αληθινά τους συναισθήματα.
Η ταινία Περηφάνια και προκατάληψη του 1940, αποτελεί μεταφορά του μυθιστορήματος της Τζέιν Όστεν. Ο σεναριογράφος της ταινίας, ο γνωστός συγγραφέας Άλντους Χάξλεϊ βασίστηκε στο θεατρική μεταφορά του μυθιστορήματος της Όστεν που είχε κάνει η Χέλεν Τζερόμ, για να γράψει το σενάριο, ενώ τη σκηνοθεσία έκανε ο Ρόμπερτ Ζ. Λέοναρντ. Η ταινία εμφανίζει αρκετές διαφορές με το μυθιστόρημα της Όστεν, κυρίως όσον αφορά την περίοδο στην οποία διαδραματίζονται τα γεγονότα που εξιστορούνται. Το μυθιστόρημα της Όστεν τοποθετεί τους ήρωες στη γεωργιανή Αγγλία, ενώ στην ταινία οι ήρωες τοποθετούνται στη μεταβατική περίοδο από την Γεωργιανή στη Βικτωριανή εποχή που ονομάζεται Regency. Άλλη μια διαφορά εντοπίζεται στη συζήτηση που έχει η Ελιζαμπέθ με τη θεία του κυρίου Ντάρσι, Λαίδη Κάθριν Ντε Μπεργκ, η οποία σε αντίθεση με το μυθιστόρημα εγκρίνει τον επερχόμενο γάμο του Ντάρσι με την Ελίζαμπεθ και προσποιείται ότι δεν πρόκειται να δώσει τη συγκατάθεσή της, προκειμένου να δοκιμάσει την Ελίζαμπεθ. Στο μυθιστόρημα η Λαίδη Κάθριν Ντε Μπεργκ είναι αντίθετη στον γάμο του Ντάρσι με την Ελίζαμπεθ. Από την ταινία έχει αφαιρεθεί η επίσκεψη της Ελίζαμπεθ με τους θείους της στο Πέμπερλι, την έπαυλη του Ντάρσι, καθώς και η συνάντησή της με την αδελφή του Ντάρσι, Τζορτζιάνα.
Όπως και να έχει είναι ωραίο να βλέπουμε κάποιες φορές κάποιες διαφορές από το βιβλίο με την ταινία γιατί έτσι βλέπουμε την διαφορετική οπτική γωνία του σκηνοθέτη, το πως έβλεπε ο ίδιος το βιβλίο της αξέχαστης Τζέιν Όστεν.
