Αλλάζω…
Και πόσες φορές έχεις ακούσεις την φράση:
«Μα έχεις αλλάξει, δεν είσαι η ίδια /ο ίδιος!»
Κι εσύ αυτόματα μπαίνεις σε σιωπή και σκέφτεσαι και συλλογίζεσαι, να παρατηρείς εσένα και να διαπιστώνεις ότι έχεις αλλάξει, μέσα από τα χρόνια, μέσα από τη γνώση που σου προσφέρει η ίδια η ζωή αλλά και άλλα τόσα μέσα που σου παρέχει η κάθε κοινωνία αλλά και η ιδιαίτερη σοφία που σε διακατέχει να αναγνωρίζεις να αντιλαμβάνεσαι και να αποδέχεσαι ότι έχεις αλλάξει και να είσαι περήφανη / ος ασπάζονται τη στάση του νικητή σε αφοβία σε απλή δημιουργική αδιαφορία στα διάφορα λόγια, στα ποικίλα διακοσμητικά, δυσνόητες ετικέτες και αρνητικές προτάσεις. Και καθώς αντιλαμβάνεσαι τη δύναμη της ηρεμίας, της γνώσης εαυτού και ιδιαίτερα την επικέντρωση της προσοχής, να μπορείς να εστιάζεσαι επικεντρωμένα και επιλεγμένα σε αυτά που εσύ επιθυμείς και μόνο εσύ. Να αναγνωρίζεις ότι μέσα στη ζωή έχεις δικαίωμα και εσύ να φροντίζεις εσένα, να μαθαίνεις, να ταξιδεύεις, να χαλαρώνεις, να χαμογελάς και μην κρύβεσαι πίσω από τις σκιές των άλλων για συμφέροντα και ψεύτικες διαπραγματεύσεις και φυσικά είναι θαυμάσια και θησαύριση αυτή η ανακάλυψη, αποκάλυψη! Το δικαίωμα να είσαι απλά εσύ, δηλώνοντας τα δικά σου όρια και τις ανάγκες σου, το δικαίωμα της δικής σου ισχυρής φωνής αλλά και το δικαίωμα του δικού σου μοιράσματος των δικών σου ξεχωριστών ταλέντων.
Αλλάζω, αλλάζεις, αλλάζουμε, αλλάζω ή καλύτερα αποσυνδέομαι, απαλλάσσομαι, απελευθερώνομαι από το σύμπτωμα που χρόνια κουβαλάς τους ώμους σου το οποίο διαιωνίστηκε στους διάφορους εαυτούς σου και το επαλήθευες μέσα από αυθαίρετα σενάρια και μέχρι και σήμερα πιστεύεις ότι δεν μπορείς να απαλλαχτείς από αυτό.
Και τι είναι το σύμπτωμα; Ότι σε κρατά παγιδευμένο, σκλαβωμένο χειραγωγημένο από τη δική του στρατηγική, από τη δική του φωνή, άγγιγμα και βλέμμα, σκέψεις, κανόνες και αμετάκλητες πεποιθήσεις. Σύμπτωμα, ο εθισμός, ποτό, τζόγος, θυμός, αναβλητικότητα, φόβος, ενοχή, απόρριψη, άγχος, θλίψη. Και αν απαλλαχτείς από αυτό και δημιουργήσεις νέους δρόμους στους διαδρόμους του μυαλού σου και αν έχεις τουλάχιστον την πρόθεση ότι ναι, μπορείς να αλλάξεις με μια μικρή αλλαγή στο σήμερα, στο αύριο, η οποία αυτή την αλλαγή την μαλακώνει το χτες- το παρελθόν πώς θα είναι; Μήπως θα ανασάνεις; Μήπως θα αφοσιώνεται πιο πολύ σ’ σένα και στους γύρω σου και θα ζεις τη στιγμή, την αιωνία στιγμή και θα αγαπήσεις τον χρόνο και την πορεία της ζωής, της δικής σου ζωής, και θα μπορείς να απαλλαχτείς από τους ρόλους του Θύματος, του Θύτη και Σωτήρα και να είσαι απλά εσύ. Kαι σίγουρα το σκέφτεσαι, σίγουρα το επεξεργάζεται ο πανέμορφος νους σου καθώς πάντα έχεις κρυμμένους μηχανισμούς δύναμης και θέλησης και μια φωνή που πάντα σου φωνάζει, σε καθοδηγεί και σε ενθυμίζει ότι αυτό που αλλάζει είναι η αντιληπτική θέση που έχεις για μια κατάσταση και όταν αλλάξεις, ζεις, ξαναζείς, αναγεννιέσαι.
Αλλάζω… Αλλά – ΖΩ! Ναι, ΖΩ!
