Το βλέπω συχνά, το ίδιο κι εσύ! Γέμισε το τσίρκο με φωτεινούς παντογνώστες, με πολυτεχνίτες θεούς, με φαινόμενα δηθενιάς και υποκρισίας, με άδειους τενεκέδες που παριστάνουν τις κομπόστες ροδάκινο…Και σκέφτομαι πού στην ευχή τα ΄χουν μάθει όλα αυτά που δηλώνουν τόσο ξεδιάντροπα, αλλά θα μου πεις, πως ό,τι δηλώσεις είσαι σ’ αυτό τον κόσμο. Δημοσιογράφος επειδή γράφεις δυο αηδίες κι αυτές ανορθόγραφες σε μια φυλλάδα της κακιάς ώρας, συγγραφέας, επειδή ζήλεψες τις αποχρώσεις του γκρι, σεφ λόγω τηλεθέασης του Μποτρίνι, πωλητής, επειδή πούλησες δυο τρία σώβρακα στη ζωή σου…παρουσιάστρια επειδή έκατσες στον παραγωγό και ούτω καθεξής.
Εντάξει! Θες να νιώσεις ωραία, δεκτό! Θες να ζεις στο ψέμα έχοντας ψευδαισθήσεις; Κι αυτό δεκτό. Σιγά μη στο χαλάσω. Ποια είμαι εγώ που θα σου χαλάσω τ’ όνειρο; Εσύ στον κόσμο σου κι εγώ στο δικό μου. Όμως ρε φίλε, μην προσπαθείς να θάψεις την αξία του κόσμου μου, όπως εγώ δεν θάβω την αξία του δικού σου. Πώς την είδες δηλαδή; Πώς θα ισοπεδώνεις τα πάντα, θα κάνεις συγκρίσεις και θα πείσεις τους πέντε βλάκες που σε πιστεύουν με παραμύθια και κολοκύθια τούμπανα; Τι έκανες στη ζωή σου για να το παίζεις ειδήμων; Τι δημιούργησες μόνος σου; Τι ξέρεις εσύ από ποιότητα; Από αξία; Από δημιουργία; Πώς είναι δυνατόν να βρίσκεις λάθη στους άλλους όταν εσύ είσαι ένα λάθος από την κορφή μέχρι τα νύχια; Ποιον νομίζεις πως κοροϊδεύεις; Τι πιστεύεις πως θα κερδίσεις; Πού πας μ’ αυτά τα μυαλά; Πες μας επιτέλους, για να ξέρουμε κι εμείς πού βαδίζουμε!
Πού φτάσαμε ρε παιδιά; Να το παίζουν οι ασήμαντοι, σημαντικοί, οι ανίκανοι, ικανοί και αξιόλογοι. Να έχουν δικαίωμα να κριτικάρουν και να αξιολογούν αυτούς που έφτυσαν αίμα κυριολεκτικά για να φτάσουν εκεί που έφτασαν, για να φτιάξουν ό,τι έφτιαξαν με τα δυο τους χέρια κι όχι ανεβαίνοντας σε πλάτες όπως κάποιοι άλλοι χρησιμοποιώντας δεκανίκια για να περπατήσουν και μπρατσάκια για τις βουτιές τους. Είναι για να γελάς από τη μια και να κλαις από την άλλη…Κοινωνία ώρα μηδέν σου λέει…μια κοινωνία υποβασταζόμενη από δήθεν επαναστάτες που ούτε οι ίδιοι δεν ξέρουν για ποιο πράγμα επαναστατούν, τι διεκδικούν και πού ανήκουν.
Εδώ θα μου πεις, οι ασήμαντοι το παίζουν σημαντικοί, ενώ εμείς, σταθεροί θαμώνες ενός κινηματογραφικού εξώστη, παρακολουθούμε για άλλη μια φορά ένα κακογραμμένο σενάριο μιας μαύρης κωμωδίας!
