Όλο λέμε από Δευτέρα θα κάνω το ένα, από Δευτέρα θα αλλάξω τη καμένη λάμπα, από Δευτέρα να κανονίσουμε καφέ, από Δευτέρα θα ξεκινήσω δίαιτα…
Αφήνουμε όλα τα σημαντικά από Δευτέρα, μια Δευτέρα που κάποτε δεν έρχεται, αμελούμε σημαντικά και ασήμαντα , αμελούμε ανθρώπους δικούς μας, και μαζί αμελούμε και τον εαυτό μας. Ξεχνάμε να περνούμε καλά, ξεχνάμε να φροντίζουμε τον εαυτό μας, όλο δουλειά, δουλειά και χρόνος μηδέν για μας.
Και δεν μιλώ για τους ανθρώπους που δουλεύουν για την επιβίωση τους αλλά γι’ αυτούς που άφθονο χρήμα είναι το κύριο μέλημά τους.
Σπαταλάς τη ζωή να μαζεύεις χρήματα και όταν πλέον έχεις αρκετά είσαι πλέον συνταξιούχος. Αν είσαι τυχερός και έχεις την υγειά σου, τότε ο κόπος σου πιάνει τόπο, αν όχι, συνειδητοποιείς ότι σπατάλησες τη ζωή δουλεύοντας για ένα άπιαστο όνειρο.
Δούλευες για ένα μέλλον φανταστικό, που δεν κατάφερε να γίνει η πραγματικότητά σου.
Δούλευες για να χαρείς πράγματα που για να τα χαρείς έπρεπε να έχεις τη διάθεση και την ενέργεια της νιότης.
Συνειδητοποιείς ότι υπάρχει μόνο το Τώρα ή Ποτέ!
Πού και πού κάνε μια βόλτα στο νοσοκομείο και δες πόσοι νέοι αγωνίζονται να ζήσουν αυτό που ονειρεύεσαι να ζήσεις από Δευτέρας…
Κάνε αυτό που θέλεις σήμερα, γιατί το αύριο σου, μπορεί να μην έχει άλλη Δευτέρα…
